Ένας συνεργάτης και φίλος βρίσκεται τις τελευταίες μέρες σε πολύ δύσκολη κατάσταση. Εύχομαι όλα να πάνε καλύτερα αλλά δυστυχώς οι ευχές δεν είναι φάρμακο για τον ίδιο αλλά μόνο για τους γύρω από αυτόν. Είναι περίεργη η στιγμή όταν ανακοινώνουν οι γιατροί ότι «εμείς κάναμε ότι ήταν δυνατό και τώρα αυτός θα αγωνιστεί, μόνος του πια, για την ζωή του». Είναι περίεργη η στιγμή που ενώ ζεις και ζει κι αυτός, βλέπεις το φιλμάκι της ζωής που πέρασε ήδη. Προσπαθείς να δεις την επόμενη μέρα αλλά δεν γίνεται. Θέλεις να σκεφτείς την στιγμή που θα συναντηθείς ξανά μαζί του αλλά η λογική κοντράρει το συναίσθημα. Άλλος ένας απολογισμός, πάλι.
Διάβασε λοιπόν και θα καταλάβεις, ελπίζω...
Μια παλιά ιστορία λέει ότι, τον περασμένο αιώνα ένας καμηλιέρης έμπορος ξεκίνησε για το Κάιρο, με σκοπό να επισκεφτεί έναν ξακουστό σοφό. Τελικά, συναντήθηκε με το σοφό γέροντα, αφού χρειάστηκε να κάνει ένα μακρινό ταξίδι, διασχίζοντας ένα μεγάλο κομμάτι της ερήμου. Ξαφνιάστηκε όμως όταν είδε, ότι ο γέροντας ζούσε σε μία σκηνή, με μοναδικά έπιπλα ένα στρώμα πάνω στην άμμο, έναν σοφρά, δύο σκαμνιά και πολλά βιβλία. Γύρισε τότε προς τον σοφό, και γεμάτος απορία τον ρώτησε:
«Που είναι τα έπιπλά σου;»
Ο γέροντας, κοίταξε τον καμηλιέρη, και του απάντησε με μια ερώτηση:
«Τα δικά σου που είναι;»
«Μα εγώ δεν έχω, είμαι περαστικός...»
«Κι εγώ περαστικός είμαι!»
Η ζωή είναι προσωρινή. Λίγοι όμως το έχουν καταλάβει. Οι περισσότεροι ζουν λες και θα μείνουν για πάντα εδώ. Ξέχασαν να γίνουν ευτυχισμένοι. Η αξία των πραγμάτων δεν εξαρτάται από το χρόνο που διαρκούν, αλλά από την ένταση με την οποία γίνονται! Γι’ αυτό υπάρχουν στιγμές αλησμόνητες, πράγματα ανεξήγητα, και άτομα ασύγκριτα!
Το να γίνεις ευτυχισμένος είναι μία απόφαση.
1 σχόλιο:
αν νιωθαμε οτι ειμαστε περαστικοι σιγουρα θα ηταν καλυτερη η ζωη μας.Θελει δυναμη και ανοιχτο μυαλο.
Καλο σου βραδυ.
Δημοσίευση σχολίου