Πιστεύω ότι όσα χρόνια κι αν περάσουν...
Για κάθε αργία, για κάθε απεργία, για κάθε παπαριά που αλλάζει την καθημερινή ροή δουλεύω το υπερδιπλάσιο...
Ο συγγραφέας Λέο Μπουσκάλια, καθηγητής κοινωνικής παιδαγωγικής και ψυχολογίας, άφησε πλούσιο συγγραφικό έργο με άξονα την αγάπη στην καθημερινή μας συμπεριφορά.Το παιδάκι είχε ένα γείτονα ηλικιωμένο.Πόσες φορές έχουμε βρεθεί στην δύσκολη θέση του να μην ξέρουμε πως να βοηθήσουμε ένα αγαπημένο μας που βρίσκεται σε δύσκολη κατάσταση. Άλλες τόσες έχουμε πει κάτι που επιβάρυνε την ήδη βεβαρημένη ατμόσφαιρα προσπαθώντας για το καλύτερο.
Ο γείτονας καθόταν στην αυλή του κι έκλαιγε για την γυναίκα του που είχε χάσει πρόσφατα.
Μόλις το παιδάκι τον είδε πήγε κι έκατσε απλά στην αγκαλιά του.
Η μητέρα του αργότερα τον ρώτησε τι είχε πει στον θλιμμένο γείτονα.
Το παιδάκι απάντησε, "τίποτα, απλώς τον βοήθησα να κλάψει".
Ο Καρνεόλης είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς λίθους της οικογένειας του Χαλκηδόνιου. Είναι μια από τις πλέον κοινές χημικές συνθέσεις που υπάρχουν στη γη! Γνωστός ως "Το πετράδι της γης".Η ζωή με καλωσορίζειΑπόκτησα ένα Καρνεόλη πριν λίγες μέρες επιλέγοντάς τον τυχαία ανάμεσα από άλλους λίθους (www.azima.gr), προσφορά του Μιχάλη στην παρέα.
Αφήνω ότι δεν εξυπηρετεί το ανώτερο καλό μου
Αποδέχομαι το φύλλο μου και το άλλο φύλλο
Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει πια συνήθειο σε κάθε γιορτή ή επέτειο να ακούς το "Χρόνια Πολλά".
Κάθε μέρα μόλις φτάνω στο γραφείο μου ανοίγω το παράθυρο και πλημμυρίζει ο χώρος με φως και δροσερό αέρα. Μεγάλο πλεονέκτημα τα ανοιγόμενα παράθυρα στο γραφείο. Θυμάμαι με φρίκη εταιρείες που έχω περάσει, σε γυάλινα κτίρια μόνο με κλιματισμό.
Μήπως να πάρω το αυτοκίνητο για μια μεγάάάλη βόλτα;
1 πολυτραγουδισμένο κομμάτι...
Όταν ακούω ότι χώρισαν φίλοι ή έστω γνωστοί στεναχωριέμαι.
Τα περισσότερα ξένα περιοδικά τα ανακαλύπτω μέσω των ιστοσελίδων τους.Και φυσικά για όσους θα ήθελαν να έχουν το κάθε τεύχος στη βιβλιοθήκη τους, πέρα της ηλεκτρονικής έκδοσης, υπάρχει η κλασσική συνδρομή και το ταχυδρομείο.– Goodmorning, I’ll have a decimetre, please.
– A decimetre of what?
– Oh, well, then I’ll have a hectolitre.
– But.. a hectolitre of what…?
– Well then, I’ll have a sedicesimo.
– Oh, yes, I have that!
– Thank you.
– Thank you, goodbye.Un Sedicesimo is a typographical measure: a sixteen-pages-binding, but is also a magazine!
Seventeen centimetres width for twentyfour height.
But it’s not a traditional magazine, it hasn’t got an editorial office nor a subject nor a fixed design.
Each issue has a different author, whose job is to create a sixteen-pages-long project.
Un Sedicesimo will be a magazine different at each time, from the headline to the colophon.
It will become a sort of gallery on paper, which proposes a new personal exhibition every two months, six times a year.In short, it’s not about speaking of graphics, but making it.
Un Sedicesimo starts with many authors ready to go: Steven Guarnaccia, Moreno Gentili, Martí Guixé, Leonardo Sonnoli, Francesco Dondina, Federico Maggioni, Daniel Eatock, Paul Cox, Italo Lupi, Massimo Pitis, Gianluigi Toccafondo, Giulio Iacchetti, Gianluigi Colin and other artists, graphic designers, illustrators, students (why not?), writers and cooks too.
Όταν χρησιμοποιούμε κάτι (όπως φαίνεται στην πάνω εικόνα) που έχει δημιουργήσει κάποιος άλλος τουλάχιστον αναφέρουμε την πηγή!
Όταν όμως εικονογραφεί κείμενο που εκφράζει απόψεις αιχμηρές, τελείως διαφορετικές σε ήθος και ύφος αυτών που σχεδιάστηκε να εικονογραφεί, χρειάζεται και συναίνεση!
Το είδα και ξετρελάθηκα!
Εάν είναι πραγματικό δημοσίευμα κι όχι κάποια πρωταπριλιάτικη φάρσα είναι κωμικοτραγική υπόθεση!
