Τα 5π ενάντια στα 5α...

Έχουν περάσει δύο μέρες από τον πρώτο γύρο των εκλογών και έχουν πλέον ειπωθεί σχεδόν τα πάντα. Η μεγάλη συζήτηση όμως στρέφεται γύρω από το εντυπωσιακό 7+% του συνδυασμού "Επιμένουμε Αθήνα" του Γιώργου Αμυρά. Όλοι οι μετά Χριστόν προφήτες δημοσιογράφοι βρήκαν νέο αίμα να ρουφήξουν.

Οι περισσότεροι γύρω μου αισθάνονται ανέλπιστη αισιοδοξία και ευφορία ξεπερνώντας την πρώτη έκπληξη. Πολλοί από αυτούς ομολογούν ότι δεν γνώριζαν την ύπαρξη καν του συνδυασμού πριν τις εκλογές. Η δικιά μου "γνωριμία" έγινε όταν άκουσα Σάββατο πρωί σε ραδιοφωνικό σταθμό συνέντευξη του Γιώργου Πανόπουλου, υποψήφιου δημοτικού συμβούλου με τον συνδυασμό. Αρκετοί γνωστοί μου όταν τους ανέφερα το θέμα αποστασιοποιήθηκαν λέγοντας το "ποιός, αυτός από την τηλεόραση;" και άλλαζαν συζήτηση. Τολμώ να πω ότι εάν υπήρχε περισσότερη ενημέρωση (πως όμως και από που όταν όλα τα μέσα ασχολούνται μόνο με τα γνωστά γεροντικά σχήματα;!) θα υπήρχε και μεγαλύτερη συμμετοχή οπότε το 7+% θα ήταν πολύ μεγαλύτερο.

Απέναντι στα 5π του "Επιμένουμε Αθήνα", πεζοδρόμια - πράσινο - ποδήλατα - πάρκιν - πολιτισμός, κοντράρουν πιεστικά τα 5α, αβεβαιότητα - αδιαφορία - απελπισία - αηδία - αγανάκτηση. Προσπάθεια από τη μία πλευρά, αποχή από την άλλη. Δυστυχώς τα μεγάλα ποσοστά της αποχής δημιουργήθηκαν μέσα από πολλών χρόνων πολιτικής κομματικής κοροϊδίας. Η επιστροφή στις κάλπες ξανά είναι δύσκολο έργο γιατί η δυσπιστία πλέον έχει μετατραπεί σε απαξίωση (άλλο ένα βαρύ α).

Ο Αμυράς με την παρέα του άνοιξαν την πόρτα και ο ίδιος προσωπικά έχει "αναλάβει" την προσπάθεια να δείξει ότι υπάρχει το νέο και διαφορετικό που τόσος κόσμος ψάχνει. Θα τα καταφέρει; Πιστεύω πως ναι. Αρκεί να μην απογοητευτεί και εγκαταλείψει μόλις μπλέξει στα γρανάζια του μηχανισμού.

...