Τετάρτη, Νοεμβρίου 09, 2011
Τρίτη, Οκτωβρίου 25, 2011
Νιαουρίζει ο κινητήρας σας;
Όλα ξεκίνησαν το βράδυ.
Φεύγοντας από την δουλειά μπήκα στο αυτοκίνητο. Μέχρι να ετοιμαστώ και πριν βάλω μπρος άκουσα ένα έντονο νιαούρισμα μικρού γατιού. Ανησύχησα μήπως βρίσκεται κάτω από το αυτοκίνητο ή μέσα σε κάποιο από τους θόλους των τροχών. Κατέβηκα και έψαξα όλα τα σημεία. Το νιαούρισμα σταμάτησε οπότε υπέθεσα θα προέρχονταν από κάποια γειτονική αυλή.
Ξεκίνησα και μετά από μερικά τετράγωνα το νιαούρισμα άρχισε ξανά. Πανικός. Δεν ήθελα να το πιστέψω αλλά ήμουν σχεδόν βέβαιος ότι υπήρχε γατάκι μέσα στο αυτοκίνητο και δη στο χώρο της μηχανής. Το άγχος ήταν να μην γίνει κάτι και πιαστεί σε κάποιο εξάρτημα και συνθλιβεί. Το να σταματήσω άμεσα μέσα στη λεωφόρο ήταν το άλλο δύσκολο που σκεφτόμουν.
Σιγά σιγά μπήκα στο πρώτο βενζινάδικο που συνάντησα. Ευτυχώς ο βενζινάς είχε ζήσει ξανά το ίδιο περιστατικό. Φόρεσε τα γάντια του και αρχίσαμε την αναζήτηση του γατιού. Αν και το ακούγαμε δεν το βρίσκαμε με τίποτα. Με τα πολλά το εντοπίσαμε και το βγάλαμε.
Αίσιο τέλος ευτυχώς ειδικά για το μικρό γατί. Ελπίζω να μην συναντήσω ξανά άλλο τετράποδο λαθρεπιβάτη!
Παρασκευή, Οκτωβρίου 21, 2011
Lytro camera. Make it magic!
Δεν θα προβληματιστείς ποτέ για την εστίαση. Είναι τέλειο gadget! Είναι focus killer!
Εδώ οι λεπτομέρειες!
Τετάρτη, Οκτωβρίου 19, 2011
Τα τουρσάκια μου!
Παραδοσιακά το λάχανο τουρσί θα χρησιμοποιηθεί για μαγείρεμα. Είτε με κρέας στην κατσαρόλα, είτε σε χορτόσουπα.
Φέτος απ' ότι δείχνει θα γίνει σούπερ! Πρόσεξα περισσότερο στο αλάτι γιατί το προηγούμενο τουρσί την είχε την λύσσα του. Το συμπλήρωμα του σέλινου καθώς και η προσθήκη λίγου στυμμένου λεμονιού δίνει το κάτι παραπάνω στη γεύση και στο σπάσιμο της αλμύρας.
Καινούργια απόπειρα είναι τα μελιτζανάκια τουρσί.
Τα μικρά μελιτζανάκια της Σαντορίνης, όπως μου είπαν, μπήκαν στο βαζάκι τους με καρότο, σέλινο και καυτερές πιπερίτσες. Το πρόβλημά τους είναι ότι εάν δεν τα καλύπτει το νερό μαυρίζουν. Χρειάζεται να τα πιέζουν προς τα κάτω τα άλλα λαχανικά.
Κάθε αρχή με τις δυσκολίες της.
Σε δυο μήνες, προς το τέλος του Νοεμβρίου θα είναι έτοιμα!
Μια ωραία λαχανιά θα ετοιμαστεί!
Να έχει λίγο κρύο, με ένα κόκκινο κρασί θα γίνει γενναίο τσιμπούσι, νά μαστε καλά!
Τρίτη, Οκτωβρίου 18, 2011
Έχω το λιμάνι μου!
Ένα σημείο που να σε τραβάει σαν μαγνήτης;
Ένα μέρος που να ξέρεις ότι εκεί θέλεις να δεις την τελευταία εικόνα πριν κλείσεις για πάντα τα μάτια σου; Αυτή η τελευταία εικόνα που θα πάρεις μαζί σου για όπου πας μετά!
Αυτό το μέρος όπου δεν είναι στο ταξίδι, αλλά είναι το λιμάνι σου!
Αυτό που λαχταράς πάντα να γυρίσεις! Αυτό που το μοιράζεσαι με τον άνθρωπο που αγαπάς. Τον άνθρωπό σου!
Εγώ έχω τον τόπο μου!
Έχω το λιμάνι μου!
Με περιμένει!
...|...
Παρασκευή, Οκτωβρίου 07, 2011
Κάθε μέρα...
Θέλω να γράψω γι αυτά που ζω κάθε μέρα. Τα καλά και τα άσχημα. Τα καθημερινά.
Θέλω να βάλω την πρώτη τελεία. Γιατί η τελεία δεν είναι το τέλος αλλά η επόμενη αρχή.
Μου αρέσει ο κυκλικός χρόνος, αυτός που σηματοδοτεί την ολοκλήρωση. Είναι πιο ζωντανός κι ανθρώπινος από τον γραμμικό που δεν θυμάσαι την αρχή και δεν θα δεις ποτέ το τέλος.
Θέλω να πω για τις καθημερινές ευκαιρίες να κερδίσω λίγη ακόμα γνώση. Πολλές πάνε χαμένες μα κάποιες μένουν. Κέρδος μεγάλο!
Να πω και για τα λάθη μου που τα αγαπάω. Έμαθα να ζω μαζί τους. Μαθαίνω και παίρνω τόση πληροφορία που γίνονται ευκαιρίες και προκλήσεις για νέα πράγματα.
Κι ο φόβος. Πάντα μεγάλος και αξεπέραστος. Από παιδιά μαζί. Ποιό είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί; Να τον φορτώσω στους άλλους, να απαλλαχτώ, να μη τον αντιμετωπίζω κάθε μέρα.
Μεγάλος θυμός. Στιγμές σύγκρουσης. Ξεκαθάρισμα. Πρώτα με μένα.
Και πείσμα. Ίσως όχι όσο χρειάζομαι. Τα χρόνια δυναμώνουν το πείσμα για να ξεπεράσεις το φόβο της αναγνώρισης μιας αποτυχίας που δεν θέλεις ποτέ να παραδεχτείς. Εάν αντιμετωπίσεις το φόβο χάνεται το πείσμα. Και τα δυο σε απομονώνουν από τη ζωή.
Θέλω να πω για το πόσο όμορφο είναι κάθε πρωινό, κάθε στιγμή, κάθε ανάσα.
Πόσο όμορφες είναι οι εικόνες, οι αγωνίες, οι αλλαγές, οι εντάσεις.
Τα σωστά και τα λάθη. Οι πράξεις μαζί με τα λόγια.
Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 15, 2011
Θέλουμε κι άλλους οπαδούς!
Υπάρχει πάντα μια άλλη ματιά να δεις τα πράγματα!
...
Δευτέρα, Αυγούστου 08, 2011
Η ζωή μας παιχνίδι επαναλαμβανόμενο
Εσύ σε ποια πίστα βρίσκεσαι?
Από τη δουλεία στην πνευματική πίστηΑν και το παιχνίδι παραμένει ίδιο εδώ και αιώνες πάντα έχει επιτυχία!
Από την πνευματική πίστη στο μεγάλο θάρρος
Από το θάρρος στην ελευθερία
Από την ελευθερία στην αφθονία
Από την αφθονία στην ικανοποίηση
Από την ικανοποίηση στην απάθεια
Από την απάθεια στην εξάρτηση
Από την εξάρτηση πίσω στη δουλεία
...
Τρίτη, Αυγούστου 02, 2011
Τρίτη, Ιουλίου 26, 2011
Διακοπές στην Αθήνα!
Σαν να έχουμε έρθει τουρίστες σε μια άγνωστη πόλη. Ξεκινάμε με τα πόδια και τη διασχίζουμε πάνω-κάτω. Κοιτάμε έκπληκτοι όλα αυτά που προσπερνάμε κάθε μέρα, όλο το χρόνο, περνώντας γρήγορα με το αυτοκίνητο.
Εικόνες που είναι εκεί χρόνια. Εικόνες από το παρελθόν, που θα περάσουν στο μέλλον γιατί ποτέ κανείς δεν θα ασχοληθεί μαζί τους.
Απολαμβάνουμε τον Αττικό ουρανό! Η πόλη έχει αδειάσει, η ατμόσφαιρα έχει καθαρίσει, το γαλάζιο κυριαρχεί!
Μαγαζάκια δροσερά, γεμάτα ενέργεια περιμένουν να σε δροσίσουν. Εσένα τον περιπατητή της πόλης!
Εκδηλώσεις παντού, σχεδόν κάθε βράδυ, περιμένουν να τις ανακαλύψουμε. Να γίνουμε κομμάτι τους, να ζήσουμε στην πόλη που έχει πολλά να δώσει.
Ανακάλυψη μοναδική!
Η πόλη μας!
Τετάρτη, Ιουλίου 13, 2011
Ακαδημία Πλάτωνος. Καλοκαιρινές προβολές ταινιών και ντοκυμαντέρ!
Η Ακαδημία Πλάτωνος είναι ένα πανέμορφο πάρκο της Αθήνας. Περιποιημένο, καθαρό, με τέλειο γρασίδι αποτελεί ένα κρυμμένο διαμάντι της πόλης μας. Το ανακαλύψαμε τα τελευταία χρόνια και κάθε φορά που βρισκόμαστε εκεί περνάμε τέλεια. Είτε για κάποιο πικνίκ, είτε για μια απλή ρακί, είτε για κάποια εκδήλωση από τις πολλές που γίνονται κάθε τόσο. Τις ζεστές καλοκαιρινές νύχτες που η Αθήνα βράζει, στο πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνος αισθάνεσαι δροσιά και η Αθηναϊκή νύχτα ομορφαίνει!
Σήμερα, Τετάρτη 13 Ιουλίου, ξεκινάει ένα κύκλος προβολών. Ώρα εκκίνησης 9:00.
Πρώτη προβολή για τον Ιούλιο το ντοκιμαντέρ Middle of the Moment (1995) των Nicolas Humbert και Werner Penzel. Διάρκεια 80 λεπτά.
Οι φίλοι που οργανώνουν τις προβολές θα μοιράσουν πανιά και κουβέρτες για άραγμα στο γρασίδι. Επειδή όμως μπορεί να μαζευτούμε πολλοί, καλό θα είναι να φέρει ο καθένας μας και κάτι δικό του.
Δίπλα στο χώρο υπάρχει σούπερ μικρό καφενείο-ρακάδικο για απλά αλλά ωραία πραγματάκια καθώς και ρακές ή μπίρες!
Η Ακαδημία Πλάτωνος βρίσκεται εδώ!
Ξεκουνηθείτε και σας περιμένουμε!
Παρασκευή, Ιουλίου 08, 2011
Δευτέρα, Ιουλίου 04, 2011
LISTEN TO YOUR HEART, Mike Rowland
Να δροσιστούμε λίγο!
Καλή εβδομάδα!
...
Παρασκευή, Ιουλίου 01, 2011
Υπάρχει ελπίδα για την Αθήνα; Ίσως. Μια πρόταση που φουντώνει τη λαχτάρα μας!
Τη μελέτη του για την ανάπλαση του Φαληρικού Όρμου παρουσίασε ο αρχιτέκτονας Ρέντσο Πιάνο στο Γυάλινο Κτήριο της Πλατείας Νερού, του σταδίου Tae Kwo Do.
Η πρόταση του Ρέντσο Πιάνο προβλέπει τη δημιουργία πάρκου κατά μήκος της παραλίας, το οποίο εξασφαλίζει τουλάχιστον 1.000 στρέμματα ελεύθερου πράσινου, και λειτουργεί ως φίλτρο ανάμεσα στην πόλη και τη θάλασσα. Το πάρκο διεισδύει στην πόλη με φυτεύσεις όλων των διαθέσιμων χώρων. Οι δρόμοι από Καλλιθέα και Μοσχάτο εκτείνονται προς τη θάλασσα ως πεζόδρομοι και καταλήγουν σε προκυμαίες.
Η συνέχεια εδώ
...
Πλατεία Συντάγματος, Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011. Μαρτυρίες της βίας απένατι στην ειρηνική συγκέντρωση.
Στη στάση του τραμ, στην Αμαλίας. Δεν συμβαίνει τίποτα, μόνο χαιρόμαστε που ο κόσμος πληθαίνει. Η κυρία μπροστά μου μού μιλάει για τα δακρυγόνα. "Μα είμαι μάνα τους, έχω παιδιά στην ηλικία τους, εμάς ψεκάζουν;". Τι το μελέτησε... εκείνη την ώρα πέφτουν τα πρώτα δακρυγόνα σχεδόν μπροστά μας. Αρχίζουμε όλοι να απομακρυνόμαστε προς την Όθωνος. Πέφτουν κι άλλα. Ευτυχώς ο κόσμος είναι ψύχραιμος, δεν τρέχει, προχωράει αργά. Μπαίνουμε στην Όθωνος. Κι εκεί τα πράγματα είναι τρομακτικά. Ευτυχώς ο Νίκος μου κρατάει το χέρι, αρχίζω να αναπνέω δύσκολα. Πολύ δύσκολα. Φοβάμαι και πανικοβάλλομαι. Το πλήθος είναι τεράστιο και είμαστε στριμωγμένοι σαν ποντίκια. Φοβάμαι πως θα ποδοπατηθούμε, νομίζω πως θα πεθάνουμε. Αναρωτιέμαι αν ακολουθούν οι άλλοι φίλοι. Τους έχασα. Σφίγγω το χέρι του. Φωνάζω νομίζω, δε θυμάμαι. Κλαίω μαζί. Βήχω, φτύνω. Κοιτάζω μπροστά κι ελπίζω να φτάσουμε στο τέρμα του δρόμου. Και ξαφνικά φτάνουμε, ο κόσμος ανοίγει. Μια κοπέλα έρχεται, με ψεκάζει με φάρμακο, με ρωτάει αν είμαι καλά, γιατί κλαίω. Με καθησυχάζει. Είναι στα μάτια μου η πιο όμορφη γυναίκα του κόσμου. Κλαίω στην αγκαλιά του, λέω σκοτώνουν τον κόσμο. Αυτό νομίζω είπα. Και μετά προχωράμε, να κι οι άλλοι φίλοι. Και πάμε πιο κάτω. Στην αγκαλιά μιας άλλης φίλης τώρα. Με μια υγρή πετσέτα δροσίζει το σβέρκο μου. Αναπνέουμε πάλι. Όλοι μαζί.
Νικόλας...
"Δεν το πιστεύω αυτό που βλέπω... Χτυπάνε μια γριά δίπλα μου... Γιατί το κάνουν; Έχουμε κατέβει στο metro και δεν μπορούμε να αναπνεύσουμε. Θέλαμε να φύγουμε από την πλατεία και δεν μπορούσαμε να περάσουμε..."Αναπάντητα ερωτήματα στην ηλικία των 20.
Πέμπτη, Ιουνίου 23, 2011
Μοναδική τυπογραφία τοίχου
Τετάρτη, Ιουνίου 22, 2011
Εάν έχεις ξεκάθαρους στόχους σίγουρα θα τους πετύχεις...
Τρίτη, Ιουνίου 21, 2011
Δευτέρα, Ιουνίου 20, 2011
Ανένταχτη και υπερήφανη...
Έγραφα πριν τις δημοτικές αλλά και όταν ανακοινώθηκαν τα υπερμέτρα για την διάσωση του κέντρου αλλά ακόμα δεν έχει φανεί κάτι αισιόδοξο στον ορίζοντα.
Παρ' όλη την κίνηση με φρέσκα μαγαζάκια που ξεφυτρώνουν στους πεζόδρομους, τα αυτοκίνητα ξεπετάγονται από παντού και το βράδυ καταλαμβάνουν κάθε σημείο του πλακόστρωτου. Κανένας έλεγχος. Το βράδυ ο Δήμος ξεκουράζεται.
Σ' ένα από αυτά τα εγκαταλειμμένα κτήρια έχει βρει στέγη, και μάλιστα πρώτη θέση, μια πανέμορφη γάτα. Φουντωτή και πανέμορφη αγναντεύει από ψηλά όποιον περνάει από κάτω. Μόλις την κοιτάξεις είναι έτοιμη να αρχίσει κουβέντα!
Μπορεί τα νέα ζευγάρια που τόσο επιθυμούν Δήμος και κυβέρνηση, να μην έχουν ξεκινήσει για ανεύρεση κατοικίας στο κέντρο. Οι μόνιμοι τετράποδοι κάτοικοί του όμως το απολαμβάνουν!
...
Πέμπτη, Ιουνίου 16, 2011
Watch Me Move at Barbican Art Gallery
[Looney Tunes] Duck Amuck (1953) from Arnaud TISSEYRE on Vimeo.
The Barbican Art Gallery in London has devoted its summer show to a celebration of animation, from The Lumière Brothers to The Simpsons.
...
Τρίτη, Μαΐου 31, 2011
Πέμπτη, Μαΐου 26, 2011
Σχεδιάζουμε την βιομηχανική ανάπτυξη της χώρας...
Παρασκευή, Μαΐου 20, 2011
Αφού δεν έχει κάτι νέο να μας πει, καλύτερα να μην μας πει τίποτα.
Τα σχόλια και οι σχολιασμοί για τη δήλωση-πρόταση του Νιόνιου ως προς το θέμα των λαθρομεταναστών του κέντρου της Αθήνας, καθώς και κάθε ερμηνεία-παρερμηνεία έχουν κατακλύσει τα μέσα.
Προσπαθώντας να κάνω μια άλλη ανάγνωση της ιστορίας αναγνωρίζω ότι ο τόπος μας στερείτε πλέον από φρέσκα μυαλά νέων ανθρώπων. Μυαλά με όραμα για το σήμερα. Ας μην πιάσουμε ακόμα το αύριο, σε αντίθεση με τα κυβερνητικά μέτρα που θα αποδώσουν σε κάποια χρόνια, γιατί θα κλάψουμε πολύ.
Άνθρωποι μιας κάποιας αναγνώρισης, με πρόσβαση στα μέσα και στο δημόσιο λόγο, προσπαθούν να εκφέρουν προτάσεις για το αύριο. Και δεν είναι μόνο ο Νιόνιος. Δυστυχία; Απελπισία; Κατέχουν όντως αυτοί τη σοφία ως μεγαλύτεροι, με αγώνες στην πλάτη τους, φορείς οραμάτων που μεγάλωσαν γενιές; Ίσως ναι, αλλά σίγουρα όχι πάντα. Και σίγουρα όχι όλοι.
Οι δηλώσεις του Νιόνιου μου θύμισαν τους στίχους του σε παράφραση...
Αφού δεν έχει κάτι νέο να μας πει, καλύτερα να μην μας πει τίποτα.
... ... ...
Δευτέρα, Μαΐου 16, 2011
Για τους μαθητευόμενους Δημάρχους και Κυβερνώντες γενικά...
Όσοι μιλάνε για λύσεις και θέλουν να λειτουργήσουν ή καλύτερα να επαναλειτουργήσουν το κέντρο της Αθήνας να έρθουν και να κατοικήσουν εδώ. Να σταματήσουν να επισκέπτονται το κέντρο και μετά να πηγαίνουν στα σπιτάκια τους στα προάστια. Να φέρουν τα παιδιά τους στα σχολειά του κέντρου. Να ψωνίσουν από το μαγαζάκι του κέντρου που θα είναι γείτονάς τους.
Ο δήμαρχος, ο πρωθυπουργός, ο υπουργός Α, Β, Γ ας δώσουν αυτοί το παράδειγμα. Μετά ας μιλήσουν από θέση γνώστη και ας δώσουν όποια κίνητρα θέλουν για να επιστρέψει ο κόσμος μαζί τους στο κέντρο. Και φυσικά δεν εννοώ να κατέβουν στο Κολωνάκι και στη Διονυσίου Αρεοπαγίτη. Υπάρχουν εκπληκτικά αρχοντικά στην Πατησίων, στην Αριστοτέλους, στην Πλατεία Βικτώριας. Να μην πούμε για την Αχαρνών δίπλα στον Άγιο Παντελεήμονα. Και σε τιμές ευκαιρίας.
Τολμάνε να το κάνουν;
Φυσικά και όχι. Δυστυχώς.
...
Τετάρτη, Μαΐου 11, 2011
Hyundai Accent 3D projection mapping
New thinking. New Possibilities. Hyundai Accent
::Kuala Lumpur, Malaysia, 120+ crew members, 6 hd projectors, 10 hd cameras, 6 cranes, 4 months production, 1 stuntman, 1000+ live event audience
Horizontal and vertical 3D video projection, a hanging car, a stuntman, great graphics, an amazing result: New thinking. New Possibilities. Hyundai Accent
2011 Directed / Designed / Animated / Music Production / Composition / by bread communications with flipevil
...
Παρασκευή, Μαΐου 06, 2011
Το Χαμόγελο του Παιδιού εξέπεμψε SOS
Το επίπεδο παροχής φροντίδας, η πρόληψη, η εκπαίδευση των παιδιών είναι ένδειξη της ποιότητας μιας κοινωνίας. Είναι ένδειξη ευαισθησίας της κοινωνίας καθώς έτσι δημιουργεί τις σωστές και κατάλληλες συνθήκες για την ανάπτυξη των αυριανών ενεργών πολιτών της.
Στην χώρα μας μεγάλο βάρος αυτής της προσπάθειας "σηκώνει" ο μη κερδοσκοπικός εθελοντικός σύλλογος Το Χαμόγελο Του Παιδιού. Ένα από τα "θύματα" της κρίσης και ο ίδιος εκπέμπει SOS και ζητάει τη βοήθεια όλων μας.
Μπορούμε να βοηθήσουμε όλοι. Ας το κάνουμε.
...
Πέμπτη, Μαΐου 05, 2011
Moleskine
The new video from studio Neue Big, directed by Virgilio Villoresi is freely inspired by the new Moleskine collections, a full set of tools (http://bit.ly/gD859D) for accompaniying your everyday and extraordinary experiences.
Videomaker's comment: "The video was filmed with forced perspective and a number of small photographs have been employed to recreate scenes in depth of field. The actor finds himself in a world of photographs, miniature objects and in each scene he picks up an object from the new Moleskine collections (http://bit.ly/gD859D) that is camouflaged in the photographs.
Credits:
Creative Studio: Neue Big
Project management: Daniela Berto
Written,directed and performed by Virgilio Villoresi
Photography: Corrado Zacchi
Music: Giuseppe Facchinetti
Assistent director: Marco Puccini, Carlo Cossignani, Giulia Venturini and Alessandro Mensi (Gelatin man)
Scenography: Vivi Ponti, Virgilio Villoresi
Copy: Cosimo Bizzarri
Πολύ ιδιαίτερη και ενδιαφέρουσα προσέγγιση.
Πηγή: Adverblog
...
Χωρίς λόγια, σαν βουβή ταινία...
Αυτό το βλέμμα του τρελού με την βαθιά θλίψη σε αντίθεση με το ξέφρενο και αγωνιώδες τρέξιμο έφερναν πάντα ένα σφίξιμο στην καρδιά μου. Η εικόνα του καλού ανθρώπου που βρισκόταν πάντα στη μέση, πάντα σαν το θύμα της ζωής, άσχετα με τα αισιόδοξα φινάλε των ταινιών του, με απωθούσε. Ήταν μια εικόνα που έδειχνε την άλλη πλευρά της ζωής που στην παιδική μου ηλικία δεν ήθελα να ξέρω.
Ίσως και γι αυτό να μην ήμουν ένας από τους χιλιάδες φανατικούς του ΘΒ, του πράκτορα 000.
Απορούσα πάντα με τους φίλους μου που έβλεπαν μόνο το αστείο και όχι το δράμα. Την χαζή γκριμάτσα κι όχι το πονεμένο βλέμμα. Τον κλόουν κι όχι τον άνθρωπο. Ακόμα κι όταν, πριν από αρκετά χρόνια, ο γιος μου ανάμεσα στις αφίσες των διάφορων συγκροτημάτων έβαλε μια αφίσα του Βέγγου, απόρησα. Έβλεπα το βλέμμα του να φωτίζει όταν μιλούσε για αυτόν και τις ταινίες του. Ίσως τότε να κατάλαβα τι ήταν ο ΘΒ για τον κόσμο. Ήταν αυτό που χρειαζόταν ο κάθε άνθρωπος την κάθε του στιγμή. Το γέλιο και το δράμα, το δράμα και η κωμωδία, ο καθρέπτης των συναισθημάτων μας.
Θα μας λείψει κι ας υπάρχουν οι ταινίες του που θα παίζονται συνέχεια.
Θα μας λείψει ένα ακόμα ανθρώπινο φίλτρο στην απάνθρωπη κοινωνία μας.
Θα τρέχουμε σαν το Βέγγο αλλά Βέγγος δεν γίνεται κανένας μας.
Τετάρτη, Απριλίου 20, 2011
Ανάσταση για όλους!
Πόσο απλό και δυνατό είναι να ελπίζεις;
Πόσο ωραίο και γόνιμο είναι να κοιτάξεις βαθιά μέσα σου και να ζητήσεις συγχώρεση από τον ίδιο σου τον εαυτό;
Πόσο όμορφο είναι να κοιτάξεις με μάτια καθαρά την αγάπη που σου προσφέρεται και να την ανταποδώσεις;
Για κάθε άνθρωπο το Πάσχα συμβολίζει κάτι ιδιαίτερο και διαφορετικό.
Όχι απαραίτητα με την θρησκευτική έννοια...
Ανέκαθεν η άνοιξη ήταν αυτή που έφερνε το φως και την ζεστασιά...
Την αναγέννηση!
Εύχομαι ο καθένας μας να ζήσει την δική του Ανάσταση με αγαπημένους ανθρώπους!
~~~|~~~
Τρίτη, Μαρτίου 22, 2011
Απορώ γιατί αισιοδοξώ ακόμα...
Να επισημάνω λοιπόν ότι, όπως μπορεί εύκολα να παρατηρήσει κάποιος αναγνώστης, όλα αυτά τα αισιόδοξα συνέβησαν σε μη δημόσιες, κρατικές υπηρεσίες. Όχι ότι έχω να προσάψω ιδιαίτερα αρνητικά για τις εν λόγω υπηρεσίες. Κάποια στραβά που μου συνέβησαν τα αποδίδω στη συνδιαλλαγή που ο ανθρώπινος παράγων προσθέτει τις καθημερινές μεταβλητές του. Στραβό ξύπνημα, πρωινή κίνηση, άσχημος καφές, μείωση μισθού, στραβός προϊστάμενος...
Αποφάσισα λοιπόν να περάσω από τους γιατρούς του ταμείου μου να μου γράψουν ένα σετ εξετάσεων προληπτικού ελέγχου (τσεκ απ). Να επισημάνω ότι το αγαπητό μου ταμείο αυξάνει σταθερά την εισφορά μου σ' αυτό, μέσα στην πραγματική οικονομική κρίση που ζούμε. Λόγω του ότι μέχρι τώρα δεν το έχω χρησιμοποιήσει, ευτυχώς, και λόγω ότι δεν περισσεύει ευρώ, τόσο που δίνω κάθε μήνα τι να περισσέψει, ξεκίνησα την ιατρική μου περιπετειούλα. Το ταμείο μου, όπως όλα τα ταμεία, έχει συνεργαζόμενους γιατρούς. Προφανώς τους έχει επιλέξει, δεν γνωρίζω το πως, και σε αυτούς απευθύνεσαι με το βιβλιάριό σου για να σε εξετάσουν και να γράψουν όποιες εξετάσεις κρίνουν απαραίτητες. Οι γιατροί οι συμβεβλημένοι και εγκεκριμένοι από το ταμείο, επαναλαμβάνω. Αφού λοιπόν σου γράψει ο γιατρός τις εξετάσεις, τι πρέπει να κάνεις; Να περάσεις από την επιτροπή των γιατρών του ταμείου. άλλοι γιατροί αυτοί συμβεβλημένοι και εγκεκριμένοι, να σου εγκρίνουν τις εξετάσεις που σου έγραψε ο άλλος γιατρός ο εγκεκριμένος από το ταμείο. Απίστευτο και όμως πραγματικό!
Δεν έχω πάει ακόμα στην επιτροπή αυτή. Με μεγάλη περιέργεια θέλω να δω πως αποφασίζουν εάν οι εξετάσεις που γράφει ένας συνάδερφός τους είναι σωστές ή όχι. Θα οπλιστώ με δόσεις αισιοδοξίας και υπομονής και βουρ στην επιτροπή.
Αισιοδοξώ ακόμη και ελπίζω να αισιοδοξώ και μετά!
...
Τετάρτη, Μαρτίου 09, 2011
Κλειστά 47 και είμαι καλά!!!
Αισιοδοξία και καθημερινή ευτυχία μετά από 47 χρόνια!
Καλά είναι!
Γεμάτος από ζωή που ζω και δεν θέλω να χάσω λεπτό της!
Γεμάτος από αγάπη που παίρνω και που θέλω να δίνω!
Δήμητρα, σύντροφος ζωής, της ζωής μας...
Νικόλας, Γιώργος, παιδιά με τη δικιά τους ζωή...
Γονείς, αδέρφια, τι μπορείς να πεις γι' αυτούς...
Φίλοι, πολλοί φίλοι...
Σας ευχαριστώ όλους για τα 47 υπέροχα χρόνια!
...|...
Τρίτη, Μαρτίου 08, 2011
Πέμπτη, Μαρτίου 03, 2011
To σπάσιμο...
Όταν βλέπεις το σπασμένο τζάμι στην πόρτα του αυτοκινήτου ακούς ταυτόχρονα και το ράγισμα στην καρδιά σου. Ακούς τους χτύπους από τα μηνίγγια σου σαν τύμπανα που λυσάνε. Αισθάνεσαι τα γόνατά σου να μην μπορούν να σηκώσουν το έξτρα βάρος που έπεσε άξαφνα στην πλάτη σου και που τσαλάκωσε το στομάχι σου σαν λεπτό ριζόχαρτο.
Ένα τόσο δα τζαμάκι. Κι όμως τα κρυσταλλάκια έχουν γεμίσει όλο το πίσω κάθισμα. Μερικά λάμπουν στο πεζοδρόμιο. Μηδαμινής αξίας όταν είναι όλα στη θέση τους σαν το όλον ενός τζαμιού. Ανεκτίμητης απωλεσθείσης αξίας όταν βρίσκονται πεταμένα ολόγυρά σου.
Μετά έρχεται η απορία. Γιατί;
Σκέφτεσαι και ξανασκέφτεσαι εάν είχες αφήσει κάτι που στάθηκε η αφορμή για την κλοπή. Κάτι ακριβό, όχι. Κάτι μικρό αλλά τραβηχτικό, όχι. Τίποτα. Τότε γιατί;
Γιατί το δικό μου; Γιατί;
Μετά έρχεται ο θυμός. Γιατί; Γιατί; Γιατί;
Δεν έσπασε ένα τζαμάκι. Έσπασε η πίστη σου στην κοινωνία, στην ασφάλεια της πόλης σου, στην γειτονιά σου. Όλα αλλάζουν χρώμα και μορφή. Το γραφικό δρομάκι γίνεται επικίνδυνο. Ο εναλλακτικός πιτσιρικάς γίνεται επικίνδυνος και ύποπτος.
Αλλά...
Μετά τα πρώτα ανθρωποφάγα συναισθήματα παίρνεις την πρώτη καθαρή ανάσα και σκέφτεσαι. Πρώτα απ' όλα συνειδητοποιείς ότι βγαίνουν στην επιφάνεια σου όλα αυτά που τόσο καιρό σπέρνουν μεθοδικά στο βάθος του μυαλού σου περί φόβου και βίας.
Αλλά πρέπει είναι έτσι; Ένα τζάμι δεν πρέπει να είναι η αφορμή για τον αφορισμό των πάντων. Αλλά πονάει και πρέπει να τρέχεις για ασφάλειες, συνεργεία. Σκέφτεσαι ότι θα σου στοιχίσει σε χρόνο και χρήμα. Μα ποιό πολύ σου στοιχίζει στην συναισθηματική σου ισορροπία.
Τα νεύρα σου τα εισπράττει ο άνθρωπός σου, ο συνάδερφός σου, ο φίλος σου.
Αυτό είναι το σπάσιμο.
... ... ...
Δευτέρα, Φεβρουαρίου 28, 2011
Σάββατο, Φεβρουαρίου 26, 2011
Παρασκευή, Φεβρουαρίου 25, 2011
Αισιοδοξώ γιατί ζω καθημερινά ωραία πράγματα!
Όλα περιστρέφονται με άξονα την κρίση και την επερχόμενη καταστροφή μας. Αυτή η "κατευθυνόμενη" κατάσταση σφίγγει συνεχώς τις παρωπίδες των ματιών μας. Μας απαγορεύει την ανάγνωση και την αναγνώριση απλών καθημερινών καταστάσεων.
Μπορεί να είναι μικροπράγματα αλλά συμβαίνουν δίπλα μας και είναι ωραία, μεγάλης αξίας γεγονότα.
Αρκεί να τα βλέπουμε και να αισιοδοξούμε!
Αποφάσισα, λόγω ηλικίας, να κάνω έναν προληπτικό ιατρικό έλεγχο. Ο παθολόγος που με εξέτασε έγραψε το πακέτο των εξετάσεων. Η επίσκεψη δε κράτησε αρκετή ώρα. Την στιγμή που έφευγα ρώτησα τι οφείλω. Έλαβα την αποστομοτική απάντηση ότι δεν χρωστάω τίποτα και θα τα βρούμε όταν και όποτε πάω με τα αποτελέσματα των εξετάσεων!
Στον δρόμο για το σπίτι μπήκα σε μια γνωστή κλινική περίεργος να μάθω το κόστος των εξετάσεων. Στη υποδοχή γινόταν στην κυριολεξία της τρελής. Ο υπεύθυνος υπάλληλος ευγενικά μου ζήτησε να περιμένω μέχρι να ελευθερωθεί για να με εξυπηρετήσει. Η κατάσταση όμως δεν έλεγε να ηρεμήσει. Για να μην συνεχίσω να περιμένω, ο απίστευτος αυτός υπάλληλος, μέσα σε αυτόν τον πανικό μου ζήτησε το τηλέφωνό μου, φωτοτύπησε το μενού των εξετάσεων και μου υποσχέθηκε ότι θα τηλεφωνήσει κατά τις 10 -το βράδυ!- για να μου πει το ποσό. Έκπληκτος και θετικά φορτισμένος για δεύτερη φορά μέσα σε ένα απόγευμα ξεκίνησα για το σπίτι μου.
Την προηγούμενη μέρα είχα αφήσει μια μπλούζα για ράψιμο σε ένα από αυτά τα μεταποιητικά ρούχων! Το συγκεκριμένο μαγαζάκι το δουλεύει ένα μελαψός και πάντα χαμογελαστός τύπος. Πακιστανός ή Μπαγκλαντέζος. Σταμάτησα λοιπόν για να πάρω την μπλούζα. Όταν ζήτησα να πληρώσω έλαβα την απάντηση "Τίποτα, την άλλη φορά!". Έκπληκτος για τρίτη φορά είπα να δώσω κάτι για τον βοηθό του. Να κεράσω κάτι βρε αδερφέ. Ανένδοτος με καληνύχτισε "Όχι, όχι, την άλλη φορά!".
Στο σπίτι με περιέργεια κοιτούσα την ώρα για να δω εάν θα λάμβανα το τηλεφώνημα από την κλινική. Στις 10 και μισή χτύπησε το τηλέφωνο και ο απίστευτος τύπος από την κλινική, ζητώντας μου κατ' αρχή συγγνώμη για την καθυστέρηση, άρχισε να μου αραδιάζει νούμερα, εναλλακτικούς τρόπους πληρωμής και να με συμβουλεύει για τον συμφερότερο προς εμένα συνδυασμό. Το τηλεφώνημα τέλειωσε στις 11!
Ένα απόγευμα και τέσσερα στα τέσσερα τα θετικά και αισιόδοξα μηνύματα.
Από ένα γιατρό, από ένα υπάλληλο, από ένα μετανάστη, από την κοινωνία που ζούμε.
Επειδή ξεχάσαμε ότι οι άνθρωποι είναι η κοινωνία και όχι η τηλεόραση και τα κανάλια που κατευθύνουν την μιζέρια. Έχω κι άλλα, δεκάδες, παραδείγματα που δείχνουν ότι είμαστε άνθρωποι που ζουν σκεφτόμενοι τον συνάνθρωπο. Άνθρωποι που προσφέρουν, που εκτιμούν, που σέβονται, που είναι οι δικοί μας άνθρωποι.
Αρκεί να τους δούμε.
... ... ...
Τρίτη, Φεβρουαρίου 08, 2011
Παρασκευή, Ιανουαρίου 28, 2011
Hollywood... Τι να μας πει πλέον;
Η καλύτερη, η πιο άπαιχτη σκηνή δράσης που γυρίστηκε μέχρι τώρα στον παγκόσμιο κινηματογράφο δεν προέρχεται από το Hollywood όπως θα περιμέναμε.
Το Matrix μοιάζει φτωχός συγγενής...
Από το αντίπαλο δέος της αμερικάνικης κινηματογραφικής βιομηχανίας, το Bollywood, η ταινία Enthiran δημιούργημα του πολυβραβευμένου σκηνοθέτη Shankar.
Περισσότερα λόγια είναι περιττά...
Απολαύστε τη μοναδική σκηνή...
και το trailer της ταινίας...
...
Τρίτη, Ιανουαρίου 25, 2011
Τήνος, ξεκίνημα 2011 και αποχαιρετισμός...
Εικόνες της αγαπημένης νήσου, της Τήνου.
Αφιερωμένες σε πέντε ανθρώπους που συνταξιδέψαμε μαζί.
Με άλλους χρόνια και με άλλους μήνες, αλλά με πάθος και αγάπη μεγάλη!
Το ταξίδι συνεχίζεται, όπως πάντα, απλά εγώ μπαίνω στην δική μου βάρκα.
Μαζί μου η Δήμητρα, η αγάπη της ζωής μου ή μάλλον η ίδια η ζωή μου!
Μιχάλη, Τάσο, Άννι, Νίκη, Βαγγέλη σας ευχαριστώ!
Μικρή μου σ' αγαπώ!
...