Τελικά όλα έγιναν 10χίλιαρα!
Ο φόνος του παιδιού...
του δικού μου, του δικού σου, των παιδιών μας...
Ο εκτελεστής αστυνομικός...
που χωρίς καμιά συγγνώμη ζητάει και την εύφημο μνεία...
Οι αγανακτισμένοι άνθρωποι που συγκεντρώθηκαν και διαδήλωσαν...
την Κυριακή στην Αλεξάνδρας...
τη Δευτέρα στα Προπύλαια...
την Τετάρτη στο Σύνταγμα...
και που γευτήκανε την «προστασία» του κράτους με εκατοντάδες χημικά...
οι ειρηνικά διαμαρτυρόμενοι μαθητές...
που βρέθηκαν ανάμεσα στα ΜΑΤ και τους «ανεξουσιαστές»...
Καμιά πρόταση για το τι θα κάνουμε αύριο...
Πως θα έχουμε την αστυνομία που χρειαζόμαστε...
Πως θα εξαλείψουμε τους ταραξίες...
Πως ΔΕΝ ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΓΚΛΗΜΑ...
Ένα μεγάλο κενό και πάλι...
Από όλους...
10.000 ευρώ για να ξεχαστεί ο φόνος και η ανικανότητα της εξουσίας...
για να ξεχαστεί η αγάπη...
για να ξεχαστεί η φροντίδα...
για να μην υπάρξουν σκεπτόμενοι πολίτες...
για να μην υπάρξει πρόληψη...
για να μην υπάρξει μέλλον...
για όλους μας...
.
