Διακοπές στην Αθήνα!

Το καλοκαίρι τρέχει πλέον για τα καλά. Φέτος η διάθεση μας είναι γεμάτη ζωντάνια! Παρόλο που δεν έχουμε φύγει καθόλου από την πόλη γεμίζουμε τις μπαταρίες μας καθημερινά ζώντας την άγνωστη πλευρά της!

Σαν να έχουμε έρθει τουρίστες σε μια άγνωστη πόλη. Ξεκινάμε με τα πόδια και τη διασχίζουμε πάνω-κάτω. Κοιτάμε έκπληκτοι όλα αυτά που προσπερνάμε κάθε μέρα, όλο το χρόνο, περνώντας γρήγορα με το αυτοκίνητο.

Εικόνες που είναι εκεί χρόνια. Εικόνες από το παρελθόν, που θα περάσουν στο μέλλον γιατί ποτέ κανείς δεν θα ασχοληθεί μαζί τους.

Απολαμβάνουμε τον Αττικό ουρανό! Η πόλη έχει αδειάσει, η ατμόσφαιρα έχει καθαρίσει, το γαλάζιο κυριαρχεί!

Μαγαζάκια δροσερά, γεμάτα ενέργεια περιμένουν να σε δροσίσουν. Εσένα τον περιπατητή της πόλης!

Εκδηλώσεις παντού, σχεδόν κάθε βράδυ, περιμένουν να τις ανακαλύψουμε. Να γίνουμε κομμάτι τους, να ζήσουμε στην πόλη που έχει πολλά να δώσει.
Ανακάλυψη μοναδική!
Η πόλη μας!

...|...

Καλοκαίρι!

Καλοκαίρι η γαλάζια προκυμαία θα σε φέρει
καλοκαίρι καρεκλάκια, πετονιές μέσ’ το πανέρι
μες τη βόλτα αυτού του κόσμου που μας ξέρει
καλοκαίρι πλάι στα μέγαρα, στις τέντες με τ’ αγέρι
καλοκαίρι με χρυσούς ανεμιστήρες μεταφέρει
την βανίλια με το δίσκο του στο χέρι
την κοψιά μιας προτομής μέσ’ το παρτέρι
καλοκαίρι μ’ ανοιχτό πουκαμισάκι στα ίδια μέρη

Καλοκαίρι με μισόκλειστες τις γρίλιες μεσημέρι
καλοκαίρι καθρεφτάκια και μια θάλασσα που τρέμει
στο ταβάνι και τους γύψους μεσημέρι
καλοκαίρι με τον κούκο μέσ’ τα πεύκα και στ’ αμπέλι
καλοκαίρι στόμα υγρό, μικροί λαγώνες, καλοκαίρι
με τη φέτα το καρπούζι στο ‘να χέρι
με φιλιά μισολιωμένα, καλοκαίρι
καλοκαίρι λίγες φλούδες στης κουζίνας το μαχαίρι

Καλοκαίρι του σκυμμένου θεριστή του τυφλοχέρη
καλοκαίρι με βαριά μοτοσικλέτα μες τα σκέλη
τους φακούς του ανάβει μέρα μεσημέρι
καλοκαίρι όλο πίσσα και κατράμι καλοκαίρι
καλοκαίρι με τον ρόγχο του air condition μεσημέρι
φαλακροί μέσ’ τις σακούλες μας σαν γέροι
εκεινού με τ’ άσπρο κράνος που μας ξέρει
καλοκαίρι μια οσμή νεκροθαλάμου, καλοκαίρι

Καλοκαίρι στην αρχή σαν έγχρωμο έργο στην Ταγγέρη
αλλά εν τέλει με του κάτω κόσμου το έγκαυμα στο χέρι
την λαχτάρα του στον κόσμο περιφέρει
καλοκαίρι στον χαμό του οδηγημένο και το ξέρει
καλοκαίρι τόσο ώριμο που πέφτοντας προσφέρει
μια πλημμύρα των καρπών, στάρι και μέλι
στον σπασμό του το απόλυτο το αστέρι
καλοκαίρι μες τα κόκκινα της δύσης του ανατέλλει

Καλοκαίρι (Σαββόπουλος)

... ~~~ ...~~~ ...