Τα πήρα!

Χρόνια είχε ο «φίλος» μου να κολλήσει σε μια σχέση. Όλο κάτι τον χαλούσε και ήταν ανικανοποίητος. Με μεγάλη μου χαρά τον άκουσα να μου λέει, σε ανύποπτο χρόνο, πόσο καλά αισθάνεται με την κοπέλα που είναι μαζί τον τελευταίο χρόνο. Μάλιστα υπερθεματίζοντας τόνισε ότι πρώτη φορά έχει βρει αυτό που ήθελε σ’ αυτή την κοπέλα. Η δε κοπέλα του είναι απίστευτος τύπος και τρομερή προσωπικότητα! Μεταξύ μας, απορώ πως τα κατάφερε μαζί του αυτό το διάστημα. Δεν είναι και ο ευκολότερος άνθρωπος ο συγκεκριμένος «φίλος». Κάθε άλλο!

Ακολουθεί η σκηνή όπου τα πήρα και έγινα έξαλλος.

Με πλησιάζει λοιπόν ο παραπάνω «φίλος» και με ύφος ανάλογο μου πετάει την εκπληκτική ατάκα. «Παίζω με ένα πιτσιρίκι αυτές τις μέρες, άλλο πράγμα!». Θα χώρισε σκέφτηκα και έχει αμολήσει πλοκάμια πάλι. «Πότε χωρίσατε με την κοπέλα σου και δεν το πήρα είδηση» ρωτάω. «Δεν χωρίσαμε...» απαντά και εγώ αισθάνομαι κάτι να ανεβαίνει μέσα μου. «Τι εννοείς... Εσύ δεν έλεγες ότι περνάς άψογα με την κοπέλα σου... Τι κάνεις τώρα...» έπεφταν οι ερωτήσεις από μέρους μου. «Καλοκαίριασε και... κάτι με τρώει... ξέρεις τώρα...» ήταν η απάντηση του.

Και ερωτώ, πόσο μαλάκας μπορεί να είναι αυτός που κλοτσά την ευτυχία και την σχέση του απλά επειδή «καλοκαίριασε...» και «κάτι τον τρώει...»; Πόσο;

Γιατί έχουν μπει οι άνθρωποι σε μια ανασφάλεια και αυτοκαταστροφική διάθεση;

Γιατί τα πήρα και δεν του πέταξα την οθόνη στο κεφάλι; Γιατί;