Παρασκευή, Φεβρουαρίου 13, 2009

Ξανά και ξανά!

Τήνος, χειμώνας 2008, για την ακρίβεια 28 Δεκεμβρίου.

Παραλία Κολυμπήθρα, κύμα φουσκωμένο, κρύο τσουχτερό

Και ξάφνου εμφανίζεται ο απίστευτος αυτός τυπάκος...

... έτοιμος να καβαλήσει τα παγωμένα κύματα...

... με επιμονή και επιμονή και επιμονή...

Για πολύ ώρα μείναμε να τον χαζεύουμε,
τις συνεχόμενες προσπάθειες, το κέφι του και το κουράγιο του!
Αυτή την εικόνα έχω πάντα στο μυαλό μου όταν ζορίζουν τα πράγματα.
Κέφι, κουράγιο και επιμονή στο στόχο σου...
να σηκώνεσαι και να προσπαθείς, ξανά και ξανά!

Ο εκτυφλωτικός χειμωνιάτικος ήλιος που λούζει τον τόπο
ζεσταίνει το μυαλό, την ψυχή!
Η αγαπημένη μου ζεσταίνει τη ζωή μου...
κι αν ξεχαστώ και μείνω κάτω...
είναι εκεί για να...
μου θυμίσει, ξανά και ξανά, ότι δεν είμαι μόνος!

... ... ...

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

πόσο τέλειο! μακράν από τα καλύτερα σου! για εμένα ίσως, γιατί το είχα ανάγκη! :)thnx