Διακοπές στην Αθήνα!

Το καλοκαίρι τρέχει πλέον για τα καλά. Φέτος η διάθεση μας είναι γεμάτη ζωντάνια! Παρόλο που δεν έχουμε φύγει καθόλου από την πόλη γεμίζουμε τις μπαταρίες μας καθημερινά ζώντας την άγνωστη πλευρά της!

Σαν να έχουμε έρθει τουρίστες σε μια άγνωστη πόλη. Ξεκινάμε με τα πόδια και τη διασχίζουμε πάνω-κάτω. Κοιτάμε έκπληκτοι όλα αυτά που προσπερνάμε κάθε μέρα, όλο το χρόνο, περνώντας γρήγορα με το αυτοκίνητο.

Εικόνες που είναι εκεί χρόνια. Εικόνες από το παρελθόν, που θα περάσουν στο μέλλον γιατί ποτέ κανείς δεν θα ασχοληθεί μαζί τους.

Απολαμβάνουμε τον Αττικό ουρανό! Η πόλη έχει αδειάσει, η ατμόσφαιρα έχει καθαρίσει, το γαλάζιο κυριαρχεί!

Μαγαζάκια δροσερά, γεμάτα ενέργεια περιμένουν να σε δροσίσουν. Εσένα τον περιπατητή της πόλης!

Εκδηλώσεις παντού, σχεδόν κάθε βράδυ, περιμένουν να τις ανακαλύψουμε. Να γίνουμε κομμάτι τους, να ζήσουμε στην πόλη που έχει πολλά να δώσει.
Ανακάλυψη μοναδική!
Η πόλη μας!

...|...

Ακαδημία Πλάτωνος. Καλοκαιρινές προβολές ταινιών και ντοκυμαντέρ!

Η Ακαδημία Πλάτωνος είναι ένα πανέμορφο πάρκο της Αθήνας. Περιποιημένο, καθαρό, με τέλειο γρασίδι αποτελεί ένα κρυμμένο διαμάντι της πόλης μας. Το ανακαλύψαμε τα τελευταία χρόνια και κάθε φορά που βρισκόμαστε εκεί περνάμε τέλεια. Είτε για κάποιο πικνίκ, είτε για μια απλή ρακί, είτε για κάποια εκδήλωση από τις πολλές που γίνονται κάθε τόσο. Τις ζεστές καλοκαιρινές νύχτες που η Αθήνα βράζει, στο πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνος αισθάνεσαι δροσιά και η Αθηναϊκή νύχτα ομορφαίνει!

Σήμερα, Τετάρτη 13 Ιουλίου, ξεκινάει ένα κύκλος προβολών. Ώρα εκκίνησης 9:00.
Πρώτη προβολή για τον Ιούλιο το ντοκιμαντέρ Middle of the Moment (1995) των Nicolas Humbert και Werner Penzel. Διάρκεια 80 λεπτά.





Οι φίλοι που οργανώνουν τις προβολές θα μοιράσουν πανιά και κουβέρτες για άραγμα στο γρασίδι. Επειδή όμως μπορεί να μαζευτούμε πολλοί, καλό θα είναι να φέρει ο καθένας μας και κάτι δικό του.
Δίπλα στο χώρο υπάρχει σούπερ μικρό καφενείο-ρακάδικο για απλά αλλά ωραία πραγματάκια καθώς και ρακές ή μπίρες!

Η Ακαδημία Πλάτωνος βρίσκεται εδώ!
Ξεκουνηθείτε και σας περιμένουμε!

...|...

Summertime!

... ... ...

LISTEN TO YOUR HEART, Mike Rowland

Να δροσιστούμε λίγο!
Καλή εβδομάδα!
...

Υπάρχει ελπίδα για την Αθήνα; Ίσως. Μια πρόταση που φουντώνει τη λαχτάρα μας!

Τη μελέτη του για την ανάπλαση του Φαληρικού Όρμου παρουσίασε ο αρχιτέκτονας Ρέντσο Πιάνο στο Γυάλινο Κτήριο της Πλατείας Νερού, του σταδίου Tae Kwo Do.

Η πρόταση του Ρέντσο Πιάνο προβλέπει τη δημιουργία πάρκου κατά μήκος της παραλίας, το οποίο εξασφαλίζει τουλάχιστον 1.000 στρέμματα ελεύθερου πράσινου, και λειτουργεί ως φίλτρο ανάμεσα στην πόλη και τη θάλασσα. Το πάρκο διεισδύει στην πόλη με φυτεύσεις όλων των διαθέσιμων χώρων. Οι δρόμοι από Καλλιθέα και Μοσχάτο εκτείνονται προς τη θάλασσα ως πεζόδρομοι και καταλήγουν σε προκυμαίες.

Η συνέχεια εδώ

...

Πλατεία Συντάγματος, Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011. Μαρτυρίες της βίας απένατι στην ειρηνική συγκέντρωση.

Δημήτρης...

Στη στάση του τραμ, στην Αμαλίας. Δεν συμβαίνει τίποτα, μόνο χαιρόμαστε που ο κόσμος πληθαίνει. Η κυρία μπροστά μου μού μιλάει για τα δακρυγόνα. "Μα είμαι μάνα τους, έχω παιδιά στην ηλικία τους, εμάς ψεκάζουν;". Τι το μελέτησε... εκείνη την ώρα πέφτουν τα πρώτα δακρυγόνα σχεδόν μπροστά μας. Αρχίζουμε όλοι να απομακρυνόμαστε προς την Όθωνος. Πέφτουν κι άλλα. Ευτυχώς ο κόσμος είναι ψύχραιμος, δεν τρέχει, προχωράει αργά. Μπαίνουμε στην Όθωνος. Κι εκεί τα πράγματα είναι τρομακτικά. Ευτυχώς ο Νίκος μου κρατάει το χέρι, αρχίζω να αναπνέω δύσκολα. Πολύ δύσκολα. Φοβάμαι και πανικοβάλλομαι. Το πλήθος είναι τεράστιο και είμαστε στριμωγμένοι σαν ποντίκια. Φοβάμαι πως θα ποδοπατηθούμε, νομίζω πως θα πεθάνουμε. Αναρωτιέμαι αν ακολουθούν οι άλλοι φίλοι. Τους έχασα. Σφίγγω το χέρι του. Φωνάζω νομίζω, δε θυμάμαι. Κλαίω μαζί. Βήχω, φτύνω. Κοιτάζω μπροστά κι ελπίζω να φτάσουμε στο τέρμα του δρόμου. Και ξαφνικά φτάνουμε, ο κόσμος ανοίγει. Μια κοπέλα έρχεται, με ψεκάζει με φάρμακο, με ρωτάει αν είμαι καλά, γιατί κλαίω. Με καθησυχάζει. Είναι στα μάτια μου η πιο όμορφη γυναίκα του κόσμου. Κλαίω στην αγκαλιά του, λέω σκοτώνουν τον κόσμο. Αυτό νομίζω είπα. Και μετά προχωράμε, να κι οι άλλοι φίλοι. Και πάμε πιο κάτω. Στην αγκαλιά μιας άλλης φίλης τώρα. Με μια υγρή πετσέτα δροσίζει το σβέρκο μου. Αναπνέουμε πάλι. Όλοι μαζί.

Νικόλας...

"Δεν το πιστεύω αυτό που βλέπω... Χτυπάνε μια γριά δίπλα μου... Γιατί το κάνουν; Έχουμε κατέβει στο metro και δεν μπορούμε να αναπνεύσουμε. Θέλαμε να φύγουμε από την πλατεία και δεν μπορούσαμε να περάσουμε..."

Αναπάντητα ερωτήματα στην ηλικία των 20.

... ~ ...