Παρασκευή, Φεβρουαρίου 03, 2012

Δεν θέλω να είμαι αναγκαίος...

Θέλω να είμαι ο άνθρωπος σου. Αυτός που είσαι μαζί του από αγάπη, σεβασμό, ενδιαφέρον. Δεν θέλω να εξαρτάται κανείς από μένα σαν υλική σχέση. Θέλω να με σκέφτεσαι και να γεμίζεις από γαλήνη.
Μετά από πολύ καιρό αισθάνομαι την αγάπη να έχει γεμίσει κάθε μου κύτταρο.
Πολλά αλλάζουν κάθε μέρα. Πολλά είναι αυτά που με γεμίζουν εικόνες και συναισθήματα. Οι κουβέντες, οι μακρινοί περίπατοι στην πόλη, κάποια μικρά ταξίδια, εφηβικά ξυπνήματα, παιδιά που γίνονται μεγάλοι εξερευνητές του δικού τους αύριο.
Πάνω από όλα ο ένας και μοναδικός έρωτας που φουντώνει ακόμα στο στήθος ξυπνώντας σκιρτήματα...
Ωραία είναι!
...~...

Δεν υπάρχουν σχόλια: