Τρίτη, Νοεμβρίου 03, 2009

Γλυκιά μελαγχολία...

Έξω σκοτάδι από νωρίς...
Μέσα, τα χέρια βαριά τρέχουν πάνω στο πληκτρολόγιο...
Σταματάνε κάθε τόσο την μηχανική τους κίνηση αμήχανα...
Περιμένοντας τη σκέψη να φτάσει...
Αγαπημένη ένα ακόμα καλοκαίρι...
για ένα ακόμα χειμώνα...
Αγαπημένη μου για πάντα!

Τα πρώτα φύλλα άρχισαν να πέφτουν κουρασμένα...
Το παρατεταμένο φετινό καλοκαίρι σβήνει πια...
Παρασέρνει εικόνες ζεστές, φωτεινές, αλμυρές, καλοκαιρινές...
Ένα τραγούδι παίζει ξανά και ξανά...
Γλυκιά μελαγχολία...
3, 2, 1...
Πόσο Χατζιδάκις μπορεί να κρύβεται μέσα του!

Rene Aubry, Plaisirs D'Amour, Lungomare...

Εάν δεν το έχεις στη συλλογή σου άκουσέ το εδώ!
~......|......~

2 σχόλια:

Kwlogria είπε...

Το καλοκαίρι μπορεί αν έφυγε αλλά τόσο αγαπημένα μαυρισμένα πόδια μαζί θα μείνουν, αυτό είναι σίγουρο!

ZissisPap είπε...

Ναι!!!
Αλλά χωρίς αρμύρα κλεισμένα σε παλιοπάπουτσα :(