Μήπως η αποχή αποτελεί το πρώτο βήμα απαξίωσης και εναντίωσης στην εξουσία που δεν τηρεί τις δεσμεύσεις της απέναντι στους πολίτες; Όσο θα σφίγγει το ζωνάρι θα ακολουθήσουν τα δυναμικότερα.
“H πολιτική εξουσία αποτελεί το έτερον συμβαλλόμενο μέλος μιας συμφωνίας. Η συμφωνία αυτή συνάπτεται μεταξύ των πολιτών που έχουν εκχωρήσει τα δικαιώματά τους και της πολιτικής εξουσίας, που έχει θεσπιστεί με σκοπό την προστασία αυτών. Η δικαιοσύνη στην περίπτωση αυτή διασφαλίζεται από την πολιτική εξουσία με την έννοια, ότι αυτή εγγυάται στους πολίτες το δικαίωμα της ιδιοκτησίας, της ζωής και της ελευθερίας, με την θέσπιση νόμων, στους οποίους οι πολίτες έχουν την υποχρέωση να υπακούουν. Σε περίπτωση που αυτή η εξουσία απειλήσει ένα από αυτά τα δικαιώματα που προαναφέρθηκαν, είτε αυθαίρετα, είτε με την θέσπιση νόμων που δεν αντιπροσωπεύουν τους πολίτες και δεν προστατεύουν τα δικαιώματά τους, παύει να επιτελεί το σκοπό για τον οποίο θεσπίστηκε. Η συμφωνία τότε, το καταπίστευμα όπως το ονομάζει ο Locke μεταξύ πολιτών και εξουσίας, ακυρώνεται και οι πολίτες έχουν καθήκον να εναντιωθούν.”Το Δικαίωμα της Πολιτικής Ανυπακοής και η Φιλοσοφία του John Locke
Γιώργος Ν. Πολίτης, εκδ. Έννοια
Το κίνημα της πολιτικής ανυπακοής
«Η μη-συνεργασία δεν στρέφεται ενάντια στους ανθρώπους, αλλά ενάντια στα μέτρα που αυτοί παίρνουν. Δεν στρέφεται ενάντια στους Κυβερνήτες, αλλά ενάντια στο σύστημα διοίκησης που αντιπροσωπεύουν. Οι ρίζες της μη-συνεργασίας δεν βασίζονται στο μίσος, αλλά στη δικαιοσύνη, αν όχι στην αγάπη.»Μαχάτμα Γκάντι
...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου