Απορώ γιατί αισιοδοξώ ακόμα...

Σε συνέχεια του πολύ αισιόδοξου κειμένου μου "Αισιοδοξώ γιατί ζω καθημερινά ωραία πράγματα"!
Να επισημάνω λοιπόν ότι, όπως μπορεί εύκολα να παρατηρήσει κάποιος αναγνώστης, όλα αυτά τα αισιόδοξα συνέβησαν σε μη δημόσιες, κρατικές υπηρεσίες. Όχι ότι έχω να προσάψω ιδιαίτερα αρνητικά για τις εν λόγω υπηρεσίες. Κάποια στραβά που μου συνέβησαν τα αποδίδω στη συνδιαλλαγή που ο ανθρώπινος παράγων προσθέτει τις καθημερινές μεταβλητές του. Στραβό ξύπνημα, πρωινή κίνηση, άσχημος καφές, μείωση μισθού, στραβός προϊστάμενος...

Αποφάσισα λοιπόν να περάσω από τους γιατρούς του ταμείου μου να μου γράψουν ένα σετ εξετάσεων προληπτικού ελέγχου (τσεκ απ). Να επισημάνω ότι το αγαπητό μου ταμείο αυξάνει σταθερά την εισφορά μου σ' αυτό, μέσα στην πραγματική οικονομική κρίση που ζούμε. Λόγω του ότι μέχρι τώρα δεν το έχω χρησιμοποιήσει, ευτυχώς, και λόγω ότι δεν περισσεύει ευρώ, τόσο που δίνω κάθε μήνα τι να περισσέψει, ξεκίνησα την ιατρική μου περιπετειούλα. Το ταμείο μου, όπως όλα τα ταμεία, έχει συνεργαζόμενους γιατρούς. Προφανώς τους έχει επιλέξει, δεν γνωρίζω το πως, και σε αυτούς απευθύνεσαι με το βιβλιάριό σου για να σε εξετάσουν και να γράψουν όποιες εξετάσεις κρίνουν απαραίτητες. Οι γιατροί οι συμβεβλημένοι και εγκεκριμένοι από το ταμείο, επαναλαμβάνω. Αφού λοιπόν σου γράψει ο γιατρός τις εξετάσεις, τι πρέπει να κάνεις; Να περάσεις από την επιτροπή των γιατρών του ταμείου. άλλοι γιατροί αυτοί συμβεβλημένοι και εγκεκριμένοι, να σου εγκρίνουν τις εξετάσεις που σου έγραψε ο άλλος γιατρός ο εγκεκριμένος από το ταμείο. Απίστευτο και όμως πραγματικό!

Δεν έχω πάει ακόμα στην επιτροπή αυτή. Με μεγάλη περιέργεια θέλω να δω πως αποφασίζουν εάν οι εξετάσεις που γράφει ένας συνάδερφός τους είναι σωστές ή όχι. Θα οπλιστώ με δόσεις αισιοδοξίας και υπομονής και βουρ στην επιτροπή.
Αισιοδοξώ ακόμη και ελπίζω να αισιοδοξώ και μετά!

...