Όταν ακούω ότι χώρισαν φίλοι ή έστω γνωστοί στεναχωριέμαι.Η στεναχώρια μου όμως γίνεται εκνευρισμός και απορία όταν ακούω φράσεις όπως "δεν κατάλαβα γιατί χώρισα, έχω πολύ δουλειά αυτή την περίοδο" ή "έτσι είμαστε εμείς, βαριόμαστε, χωρίζουμε".
Δικαίωμά τους να λένε, να πιστεύουν και να πράττουν ότι θέλουν.
Αυτό όμως που διακρίνω στις περισσότερες περιπτώσεις είναι ο φόβος του να βρουν τι έφταιξε. Ο φόβος να αντιμετωπίσουν τη ζωή τους και ίσως τα λάθη που έχουν κάνει. Ο φόβος της παραδοχής του σφάλματος και η προσπάθεια να το διορθώσουν για να μην το επαναλάβουν.
... ... ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου