Η Αθήνα που αγαπάμε να μισούμε!

Έζησα και πάλι στην Αθήνα (μας?!) στιγμές μοναδικές. Στιγμές γεμάτες μαυρίλα και νεύρα και στιγμές μοναδικά όμορφες. Οι μαύρες σκηνές είναι οι βγαλμένες από την "κατάρα" της Ανατολής που πάντα προσπαθεί να καταλάβει το DNA μας. Οι όμορφες είναι από άλλες ευρωπαϊκές πόλεις που ζηλεύουμε.

Απόγευμα στο κέντρο της Αθήνας. Κλειστή η Βασιλίσσης Σοφίας στο Σύνταγμα λόγω κάποιας συγκέντρωσης. Κορδέλες και τροχονόμοι παντού. Μποτιλιάρισμα και στρίμωγμα για αυτοκίνητα και πεζούς. Αλλά... τα τουριστικά λεωφορεία παρκαρισμένα επί της Πανεπιστημίου... αυτοκίνητα με alarm και κυρίες με τσάντες να τρέχουν(?!) στο κατάστημα... ταξί να ψαρεύουν πελάτες με μηδενικές ταχύτητες και εκπληκτικές επιταχύνσεις-σφήνες... και το καλύτερο όλων... το μηχάνημα του Δήμου των Αθηναίων να πλένει το δρόμο! Επαναλαμβάνω ότι ήταν ώρα 6μιση στο μποτιλιαρισμένο κέντρο της Αθήνας. Ένα βήμα πριν εισέλθετε στα άδυτα της Ανατολής!

Βράδυ πάλι στο κέντρο της Αθήνας. Σε μια περιοχή που σπάνια περνάς λόγω του κακόφημου ονόματος. Κολωνός! Ο φίλος Δημήτρης είχε τα γενέθλιά του, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΔΗΜΗΤΡΗ!!! Το κάλεσμα ήταν για βραδινό πικ-νικ! Στο πάρκο της Aκαδημίας Πλάτωνος! Ομολογώ ότι είχα μια έκπληξη για το πως, που και τι πάρκο για πικ-νικ στο κέντρο της πόλης. Το μόνο πάρκο στο μυαλό μου με κάποια προοπτική για κάτι αντίστοιχο ήταν ο Εθνικός Κήπος. Εν ολίγοις όλα ήταν φανταστικά! Το πάρκο απίστευτα περιποιημένο, το γκαζόν φρέσκο και καθαρό, φωτισμός όμορφος, διακριτικός αλλά να βλέπεις το περιβάλλον και τα φώτα στο βάθος της πόλης. Πολλά αδέσποτα σκυλιά τα οποία ήταν όλα πανέμορφα και απίστευτα φιλικά. Καλύτερος όλων ο "Ρυζόγαλος"!

Ίδια πόλη, απόλυτα διαφορετικές εικόνες. Αυτό είναι που την κάνει τόσο αγαπημένη? Αυτό είναι που τόσο βρίζουμε και τόσο απολαμβάνουμε? Τουλάχιστον να τη ζούμε και να ανακαλύπτουμε τα κρυμμένα της μυστικά!

Οι φωτογραφίες είναι από ένα καλοκαιρινό βράδυ στα Εξάρχεια!
...

Περιοδικό Drive, 14 χρόνια πριν...

Ήταν καλοκαίρι του 1996, 14 χρόνια πριν, όταν ξεκίνησε η σχεδίαση του περιοδικού αυτοκινήτου Drive. Η αλήθεια είναι ότι εκείνες τις μέρες δεν ήταν ακόμα τελικό το όνομα Drive. Μια άλλη αλήθεια είναι ότι εγώ έμπαινα σε μια νέα αγορά, αυτή των περιοδικών και δη αυτών του ειδικού τύπου. Ήταν ένα μεγάλο βήμα, ίσως το μεγαλύτερο, της ζωής μου.
Μετά από 10 χρόνια στον χώρο της διαφήμισης το πέρασμα αυτό φαινόταν τεράστιο. Νέος τρόπος σκέψης, νέες διαδικασίες, νέα μεγέθη. Από το σχεδιασμό μιας διαφήμισης, σελίδας ή έστω σαλονιού, μπήκα στο σχεδιασμό πολυσέλιδων άρθρων με άνοιγμα, πίνακες, box-άκια, βινιέτες, λεζάντες, πάρε τώρα τις φωτογραφίες και μετά το κείμενο.
Το αντικείμενο του περιοδικού όμως, το αυτοκίνητο, ήταν ο μεγάλος μαγνήτης. Την εποχή εκείνη, 14 χρόνια πριν, δεν υπήρχε ο σημερινός χείμαρρος της πληροφορίας γύρω από το αυτοκίνητο. Το να ζεις μέσα στο χώρο ενός περιοδικού αυτοκινήτου σε έφερνε μέσα στα γεγονότα και στην πρώτη πληροφορία. Μαγικός κόσμος!
Μετά από 14 χρόνια κοιτάζω το πρώτο εξώφυλλο του περιοδικού και αισθάνομαι νοσταλγία αλλά και χαρά. Το περιοδικό υπάρχει ακόμα και συνεχίζει ακάθεκτο την πορεία του. Εγώ μετά από διάφορες εναλλαγές, που είτε με απομάκρυναν είτε με έφερναν πάλι κοντά του, βρίσκομαι ακόμα μαζί του με κέφι και την ίδια λαχτάρα να σχεδιάσω άλλο ένα εξώφυλλο!
...

Μπύρα!

Τις προάλλες καθόμασταν με ένα φιλαράκι σε ένα τραπέζι και κάποιος ισχυρίστηκε ότι η μπύρα περιέχει γυναικείες ορμόνες. Αρχικά γελάσαμε αλλά σαν επιστήμονες που είμαστε είπαμε να το ερευνήσουμε το θέμα. Ήπιαμε ο καθένας από 10 μπύρες (καθαρά για επιστημονικούς λόγους).

Μετά το τέλος του πειράματος καταλήξαμε στα παρακάτω συμπεράσματα:...

1. Είχαμε παχύνει

2. Μιλούσαμε ακατάπαυστα χωρίς να λέμε τίποτα

3. Αντιμετωπίσαμε προβλήματα στην οδήγηση και στο παρκάρισμα

4. Ήταν αδύνατο να κάνουμε λογικές σκέψεις

5. Μας ήταν αδύνατο να παραδεχτούμε ότι είχαμε άδικο, παρότι ήταν ξεκάθαρο

ότι δεν είχαμε δίκιο

6. Κάθε ένας μας θεωρούσε ότι είναι το κέντρο του σύμπαντος

7. Είχαμε πονοκέφαλο και δεν είχαμε διάθεση για σεξ

8. Και η αποκορύφωση: Έπρεπε να πάμε κάθε 10 λεπτά στην τουαλέτα και

μάλιστα όλοι μαζί.

Περαιτέρω ανάλυση μάλλον είναι περιττή: Η ΜΠΥΡΑ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΓΥΝΑΙΚΕΙΕΣ ΟΡΜΟΝΕΣ

...

Tyranny & liberty!

When the people fear their government, there is tyranny...
When the government fears the people, there is liberty!

Thomas Jefferson

- - - - - - -

Citrus Terrorist!

Μισώ την πορτοκαλάδα και τη λεμονάδα αλλά περισσότερο από όλους μισώ τους ανάμικτους χυμούς!!!

...

Salesmanship & the government

--- --- ---

HOW TO SELL TOOTHBRUSHES

The kids filed back into class Monday morning. They were very excited. Their weekend assignment was to sell something, then give a talk on productive salesmanship.

Little Sally led off: "I sold girl scout cookies and I made $30," she said proudly, "My sales approach was to appeal to the customer's civil spirit and I credit that approach for my obvious success."

"Very good," said the teacher.

Little Jenny was next:

"I sold magazines," she said, "I made $45 and I explained to everyone that magazines would keep them up on current events."

"Very good, Jenny," said the teacher…

Eventually, it was Little Johnny's turn.

The teacher held her breath...

Little Johnny walked to the front of the classroom and dumped a box full of cash on the teacher's desk. "$2,467" he said.

"$2,467!" cried the teacher, "What in the world were you selling?"

"Toothbrushes," said Little Johnny.

"Toothbrushes!" echoed the teacher, "How could you possibly sell enough tooth brushes to make that much money?"

"I found the busiest corner in town," said Little Johnny, "I set up a Dip & Chip stand and gave everybody who walked by a free sample."

They all said the same thing, "Hey, this tastes like dog shit!"

Then I would say, "It is dog shit. Wanna buy a toothbrush?"

"I used the governmental approach of giving you something shitty for free, and then making you pay to get the shitty taste out of your mouth."

--- --- ---