Η Αθήνα που αγαπάμε να μισούμε!

Έζησα και πάλι στην Αθήνα (μας?!) στιγμές μοναδικές. Στιγμές γεμάτες μαυρίλα και νεύρα και στιγμές μοναδικά όμορφες. Οι μαύρες σκηνές είναι οι βγαλμένες από την "κατάρα" της Ανατολής που πάντα προσπαθεί να καταλάβει το DNA μας. Οι όμορφες είναι από άλλες ευρωπαϊκές πόλεις που ζηλεύουμε.

Απόγευμα στο κέντρο της Αθήνας. Κλειστή η Βασιλίσσης Σοφίας στο Σύνταγμα λόγω κάποιας συγκέντρωσης. Κορδέλες και τροχονόμοι παντού. Μποτιλιάρισμα και στρίμωγμα για αυτοκίνητα και πεζούς. Αλλά... τα τουριστικά λεωφορεία παρκαρισμένα επί της Πανεπιστημίου... αυτοκίνητα με alarm και κυρίες με τσάντες να τρέχουν(?!) στο κατάστημα... ταξί να ψαρεύουν πελάτες με μηδενικές ταχύτητες και εκπληκτικές επιταχύνσεις-σφήνες... και το καλύτερο όλων... το μηχάνημα του Δήμου των Αθηναίων να πλένει το δρόμο! Επαναλαμβάνω ότι ήταν ώρα 6μιση στο μποτιλιαρισμένο κέντρο της Αθήνας. Ένα βήμα πριν εισέλθετε στα άδυτα της Ανατολής!

Βράδυ πάλι στο κέντρο της Αθήνας. Σε μια περιοχή που σπάνια περνάς λόγω του κακόφημου ονόματος. Κολωνός! Ο φίλος Δημήτρης είχε τα γενέθλιά του, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΔΗΜΗΤΡΗ!!! Το κάλεσμα ήταν για βραδινό πικ-νικ! Στο πάρκο της Aκαδημίας Πλάτωνος! Ομολογώ ότι είχα μια έκπληξη για το πως, που και τι πάρκο για πικ-νικ στο κέντρο της πόλης. Το μόνο πάρκο στο μυαλό μου με κάποια προοπτική για κάτι αντίστοιχο ήταν ο Εθνικός Κήπος. Εν ολίγοις όλα ήταν φανταστικά! Το πάρκο απίστευτα περιποιημένο, το γκαζόν φρέσκο και καθαρό, φωτισμός όμορφος, διακριτικός αλλά να βλέπεις το περιβάλλον και τα φώτα στο βάθος της πόλης. Πολλά αδέσποτα σκυλιά τα οποία ήταν όλα πανέμορφα και απίστευτα φιλικά. Καλύτερος όλων ο "Ρυζόγαλος"!

Ίδια πόλη, απόλυτα διαφορετικές εικόνες. Αυτό είναι που την κάνει τόσο αγαπημένη? Αυτό είναι που τόσο βρίζουμε και τόσο απολαμβάνουμε? Τουλάχιστον να τη ζούμε και να ανακαλύπτουμε τα κρυμμένα της μυστικά!

Οι φωτογραφίες είναι από ένα καλοκαιρινό βράδυ στα Εξάρχεια!
...