Δευτέρα παρουσία...

...μπορεί και τρίτη ή και τέταρτη!

Υπάρχουν στιγμές που παθαίνεις τρομερά κωλύματα. Μπορεί το θέμα να μην είναι και τόσο ευχάριστο αλλά δεν παύει να είναι υπαρκτό και σοκαριστικό!

Όταν φεύγει από τον ωραίο, και όχι μάταιο, αυτό κόσμο ένας συγγενής, ένας φίλος ή έστω απλά κάποιος συνεργάτης, αντιμετωπίζεις ξανά και ξανά το βάρος της απώλειας. Δεν σε αφήνει ο τρόπος που ζούμε να περάσεις μια φορά το ζόρι και μετά να συνεχίσεις. Τι εννοώ;

Περίπτωση πρώτη
Χτυπάει το κινητό σου, κοιτάς την οθόνη και χάνεις το χρώμα σου, την ανάσα σου και γενικά το έδαφος κάτω από τα πόδια σου. Η αναγνώριση κλήσης εμφανίζει το όνομα του εκλιπόντος στην οθόνη! Κλήση από το υπερπέραν; Όχι! Απλά ο αριθμός του είτε έχει δοθεί αλλού ή έχει περάσει το κινητό του στα χέρια ενός συγγενή του. Θαύμα λοιπόν δεν παίζει στην κινητή τηλεφωνία.

Περίπτωση δεύτερη
Στέλνεις ένα mail στο σύνηθες πακέτο παραληπτών, είτε επαγγελματικά είτε προσωπικά, όπου μετά από λίγα λεπτά εμφανίζεται στην οθόνη σου και πάλι ο εκλιπών διότι το mail δεν βρήκε παραλήπτη και επέστρεψε! Δεν υπάρχει θαύμα εδώ απλά δεν διέγραψες από την λίστα παραληπτών τον συγκεκριμένο εκλιπόντα.

Περίπτωση Τρίτη
Αναζητάς τους εορτάζοντες για να τους ευχηθείς για την ονομαστική τους εορτή. Μέσα στην λίστα που προκύπτει συναντάς ξανά τους εκλιπόντες. Η περίπτωση αυτή είναι αντίστοιχη της προηγούμενης. Πάλι δεν έχουμε θαύμα.

Δεν θέλω να σκεφτώ ποιες άλλες περιπτώσεις μπορεί να υπάρχουν γιατί ήδη τρελαίνομαι με αυτές. Αναφορικά μόνο είναι αυτές με τα ληξιαρχεία όπου μετά από χρόνια ανακαλύπτεις ότι είναι ζωντανοί οι εδώ και δεκαετίες νεκροί.

Πολύ μας γυροφέρνουν τα θαύματα!