Μια από τις καλύτερες μέρες της ζωής μου.
Μια μέρα που κατά τη διάρκειά της έζησα τη ζωή μου χωρίς να σκεφτώ καθόλου για τη ζωή μου!
...
Υπάρχουν και χειρότερα.
Χειρότερα από το να είσαι σαν κι εμάς.
Τουλάχιστον, εμείς είμαστε ζωντανοί.
Ξεκίνησα να διαβάζω το βιβλίο με κάποιο δισταγμό, ίσως και άρνηση. Ίσως λόγω της αναφοράς του στην 11η Σεπτέμβρη. Η δυσανεξία μου ήρθε κι έδεσε με την αναφορά για τον Φόερ ότι αποτελεί το αγαπημένο πλέον "παιδί" της Αμερικάνικης λογοτεχνίας με μόλις δύο βιβλία του.
Από τις πρώτες όμως σελίδες με κέρδισε ήδη. Είναι ζωντανό, ιδιαίτερο, έξυπνο και καλογραμμένο (Μεταφρασμένο από την Ελένη Ηλιοπούλου)!
... ... ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου