Ξεκινάνε σήμερα οι Πανελλαδικές με 90+ χιλιάδες παιδιά, και ο μικρός μου ο γιος μαζί τους, υποψήφια για μια θέση & ένα πτυχίο-εισιτήριο για το μέλλον τους. Ένα πτυχίο που πλέον είναι τόσο απαξιωμένο, όπως και οι ίδιες οι σπουδές, που ειλικρινά πολλές φορές σκέφτομαι εάν τελικά θα είναι καλύτερα να "αποτύχεις" στις Πανελλαδικές παρά να "πετύχεις".Την στιγμή που τα όνειρά σου, οι εκατοντάδες ώρες διαβάσματος και ξενυχτιού πρέπει μέσα σε δύο ώρες να περάσουν σε μια κόλλα χαρτί, να γίνουν χιλιάδες μόρια, όλοι γύρω σου μιλάνε για τους γιατρούς που "έκλεψαν", τους δικηγόρους που "έκλεψαν", τους επαγγελματίες που "έκλεψαν", το δημόσιο και τους λειτουργούς του που "έκλεψαν", το ίδιο το κράτος που "έκλεψε"!
Κι όμως γι' αυτά τα παιδιά που όλοι μας "κλέψαμε" κάτι κουβέντα δεν γίνεται...
Κλέψαμε το χρόνο της ανέμελης εφηβείας τους με φροντιστήρια και ιδιαίτερα...
Κλέψαμε την ελπίδα με το κλίμα της απαξίωσης που καλλιεργήσαμε τόσο καιρό...
Κλέψαμε το "χαρτζιλίκι" τους πληρώνοντας, τα περισσότερα "μαύρα", φροντιστήρια & καθηγητές για την κατάλληλη "προετοιμασία τους...
Τα κάναμε ήδη συμμέτοχους και συνεργούς στην παραοικονομία και σε μια κοινωνία που έχει ήδη παρακμάσει και ακυρωθεί.
Μακάρι να "πετύχουν" όλα τους.
Μακάρι να γράψουν τέλεια για να τους φύγει το άγχος και να γευτούν την ικανοποίηση αυτής της επιτυχίας.
Μακάρι γιατί μετά από αυτό το στάδιο, που ουσιαστικά κλείνει ο κύκλος της ανέμελης μαθητικής ζωής κανείς δεν ξέρει τι θα ακολουθήσει...
... ... ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου