Νύχτα και εικόνες...

Ή λέξεις βγαλμένες από ιστορίες χαμένες στα βάθη του μυαλού;

Κοιτώντας στα γρήγορα αυτά που την ημέρα είναι νεκρά,

παραδομένα στην αμείλικτη κίνηση του χρόνου,

άνθρωποι αγαπημένοι,

αντικείμενα γεμάτα παλιά ζωή.

Τη νύχτα δένουν κάτω από το ίδιο χρωματικό φίλτρο από τα φώτα του δρόμου.

Η ηρεμία της εξάντλησης στο τέλος της δικής μας μέρας...

η αρχή της δικής τους θεατρικής σκηνογραφίας!