Religions of the world!

Διαλέχτε κόσμεεε!!!
... ... ...

Θεατές ενός ακόμα κακού ριμέικ...

Όλη μου η ζωή είναι γεμάτη από εικόνες που επαναλαμβάνονται συνεχώς αλλάζοντας μόνο ο τρόπος προβολής και η τεχνική επεξεργασία του υλικού.
Από ασπρόμαυρες σε σέπια, στις πρώτες έγχρωμες και τελευταία σε ψηφιακές...
Από το '60 στο '70 στο '80 στο '90 στο 2000 και τον 21ο αιώνα και ξανά τα ίδια προχωρώντας στο '10...

Αστυνομία παντού σε όλες τις παραλλαγές. Μόνη της ή μαζί με το στρατό πριν κάποια χρόνια... Επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα, κλοπές όπλων, εκρηκτικοί μηχανισμοί, τρομοκρατία - πάει πακέτο με την αστυνομία -, προβοκάτορες, μυστικοί και φανεροί, με κουκούλες ή όχι, αστυνομία σε παράταξη στο κέντρο της πόλης, αστυνομικοί ταμπουρωμένοι στα στενά της πόλης, αστυνομικοί που πάντα θέλουν το καλό μας αλλά που πάντα κάτι στραβώνει και τις τρώμε για το καλό μας...

Πολιτικοί παντού κι αυτοί εναλλασσόμενοι και ουχί εξελισσόμενοι. Πολιτικοί που καταγγέλλουν... που αλληλοκαταγγέλλονται... που αλληλουποστηρίζονται... που όλα τα ξέρουν και που όλα τα ανακαλύπτουν ξαφνικά κατόπιν εορτής, που πάντα έλειπαν όταν έγιναν τα κακά, που πάντα είναι παρόντες στα καλά, που θα καθαρίσουν την κόπρο του Αυγείου αλλά μπα, που θα περιορίσουν το Δημόσιο αλλά μπα 2, σκοπιές και Σκόπια, διεκδικητές κάθε μορφής εξουσίας εθνικής, οικονομικής, κομματικής. Αποστάτες της ζωής...

Έλλειψη πολιτικής από παντού. Η ίδια ξύλινη γλώσσα, οι ίδιοι μηχανισμοί, οι ίδια υποσχεσεολογία, τα ίδια έργα - μόνο δρόμοι και γεφύρια που ποτέ δεν θα τα δω ολοκληρωμένα -, τα ίδια ονόματα, οι ίδιοι και οι ίδιοι...

Έλλειψη παιδείας από παντού... Το σημαντικότερο όλων. Η αρχή των πάντων. Η εκπαίδευση που έγινε πλέον και δια βίου. Ας πιάσει κάποιος την αρχή του νήματος και μετά ας μιλήσει για τη μέση, τη διάρκεια και το τέλος.

Τα ίδια και τα ίδια, ξανά και ξανά...
Πόσο να αντέξεις και να αισιοδοξείς;

Πλησιάζει ο Νοέμβρης, ο Δεκέμβρης...
Λες; Α, μπα 3!
... ... ...

Είναι 17 και...

... με τον τρόπο που τρέχουμε και τρέχουμε και τρέχουμε να προλάβουμε τα πάντα, να ικανοποιήσουμε τους πάντες, και να απαντάμε σε όλες τις κουδούνες που μας έχουν κρεμάσει, δίχως σημάδι απόγνωσης και κούρασης. Το κατάλαβα αυτό φέτος, περισσότερο από ποτέ, με τις πανελλαδικές εξετάσεις, στη δίνη των οποίων μπλέχτηκα φέτος, και αισθάνομαι εξουθενωμένος από Οκτώβριο μήνα ήδη. Ε, αν είναι δυνατόν πια! Λες και είναι κατάσταση αυτή! Αλλά τι να κάνουμε; Ακόμα ούτε δικαιώματα προς την κοινωνία έχω, παρά μόνο αρχίζουν και μου φορτώνονται οι υποχρεώσεις.. Άμα βγω και πω τη γνώμη μου για ό,τι συμβαίνει, σε καμία πλατεία ή σε κανένα πανηγύρι, όπως όλα τα κορδωμένα πρόσωπα που βλέπουμε καθημερινά στη μάπα μας, σίγουρα η αντίδραση θα είναι ως επί το πλείστον "δε ξέρει τι λέει, ακόμα ανήλικο είναι".

Το κείμενο εδώ!
... ... ...

Σκέψου... ψάξε πριν αγοράσεις!

What's behind the things we buy?

Εντυπωσιακή δουλειά από την Saatchi & Saatchi Ελβετίας για το buyresponsibly.org.
Η Ελβετία τελευταία παρουσιάζει δυνατές επικοινωνιακές προσεγγίσεις σε κοινωνικά θέματα
Μια από τις πιο εντυπωσιακές αυτή της Διεθνούς Αμνηστίας πριν από 2 χρόνια.

Advertising Agency : Saatchi & Saatchi Switzerland
Creative director : Philippe Schwaar
Copywriter : Boris Declerck
Photographer : Jean-Pierre Van-der-Elst
Retouching : Christèle Benoit

... ... ...

Κινητοσυμφωνική!

Τον προηγούμενο Δεκέμβριο η εταιρεία AQKA για τις χριστουγεννιάτικες ευχές της είχε επιστρατεύσει μερικές δεκάδες φουρνάκια microwave.
Φέτος η Vodafone της Νέας Ζηλανδίας χρησιμοποιώντας 1.000 κινητά τηλέφωνα και αναπαράγοντας 53 διαφορετικά ringtones εκτελεί - ίσως και στην κυριολεξία - την οβερτούρα αριθμός 1812 του Τσαϊκόφσκι.



Περισσότερο εντυπωσιακό όμως βρίσκω το πως στήθηκε και υλοποιήθηκε το project όπως φαίνεται στα 2 βιντεάκια που ακολουθούν.





Το θέμα αυτό είδα στο Adverblog.

... ... ...

500αράκι φωτιά!

Μ' αρέσει αυτή η μούρη!
Με τους "δράκους" δεν τρελαίνομαι γιατί τις περισσότερες φορές είναι για γέλια και για κλάματα.
Αυτή όμως η βελτίωση της Hamann Largo πολύ μ' αρέσει!
Περισσότερο από την προηγούμενη.
Το αγαπημένο 500αράκι της Fiat είναι στα όρια του όμορφου χωρίς να είναι και αδιάφορο...
Για τα 265 άλογα ούτε λόγος γιατί που να τα βγάλεις βόλτα χωρίς να φας τα μούτρα σου...
Οι ζάντες είναι κούκλες αλλά θα καταλαβαίνεις ακόμα και το χαλίκι του ελληνικού δρόμου...
Γενικά μου θυμίζει Darth Vader από το Star Wars!

...///\\\...

Σε βλέπω...

...που με βλέπεις!!!
...

Κρίση, κροίσοι και κρισάρα!

Στη ζωή μας ΔΕΝ κρινόμαστε για τις ικανότητές μας
αλλά για τις επιλογές μας!

Δεν είναι και άσχημα...
Αρκεί να έχεις κατακτήσει το δικαίωμα στην επιλογή σου...
Θέλει δουλειά!

...~|~...

Γκρινιάρηδες!

Όλοι αυτοί που ΔΕΝ έκαναν ελάχιστα από όσα έπρεπε να έχουν κάνει έτσι ώστε να παραδώσουν μια σωστή κοινωνία στις επερχόμενες γενιές...

Όλοι αυτοί που λένε και γράφουν για την αθωότητα και τον ρομαντισμό των νέων που χάθηκαν λες και τους έπεσε στο δρόμο...

Όλοι αυτοί που φρόντισαν να πνίξουν αυτή την αθωότητα και τον ρομαντισμό στραγγαλίζοντας τα με απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης, εκπαίδευσης, απασχόλησης...

Όλοι αυτοί που δεν προτείνουν νέα πράγματα, που δεν έχουν νέες ιδέες και που αντίστοιχα φοβούνται την ημιμάθειά τους, την ανικανότητά τους να παρακολουθήσουν τις εξελίξεις, την τεμπελιά να εκπαιδευτούν στην "ώριμη" ηλικία τους ξανά και ξανά...

Ας σταματήσουν ακόμη και να αναπνέουν τον αέρα των νέων που τόσο ζηλεύουν...
Ας σηκωθούν από τις καρέκλες τους που έχουν λιώσει κάτω από το "βάρος" τους και να τις παραδώσουν στους νέους...

Γιατί όσα λάθη κι αν κάνουν οι νέοι έχουν το άλλοθι, που εύκολα ξεχνάνε οι κοπτόμενοι γι αυτό, της αθωότητας και του ρομαντισμού!

... | ...

Δεν ντρέπονται καθόλου;

Το έντυπο που δείχνω στη φωτογραφία είναι ένα από τα έντυπα που παράγουν οι δημόσιες υπηρεσίες για να διανέμονται στους πολίτες. Είναι έντυπα που η συνολική τους εικόνα, κείμενα - σχεδίαση - εκτύπωση, θα έπρεπε να είναι η εικόνα του κράτους. Μια εικόνα ενός κράτους του 2009!
Αλλά δυστυχώς αυτή είναι η εικόνα που αυτοί έχουν για το κράτος που υπηρετούν...
Μια εικόνα του '60, μια εικόνα εντύπων σαν αυτά που θυμάμαι από παιδί να μοιράζονται στις εκκλησίες και στα σχολεία, εικόνα οπισθοδρόμησης και αρπαχτής...
Σε κανένα σημείο ΔΕΝ αναφέρονται ο συγγραφέας, ο επιμελητής, ο σχεδιαστής, ο φωτογράφος, ο τυπογράφος, αυτός που έδωσε την έγκριση για την παραγωγή και κυκλοφορία αυτού του αηδούς εντύπου. Μόνο γενικά ότι είναι από την "Ελληνική Εταιρία Προγεννητικής Αγωγής" χωρίς καμία αναφορά στα στοιχεία της, το "Υπουργείο Εθνικής Παιδείας & Θρησκευμάτων", Το "Πρόγραμμα δια Βίου Μάθησης", στο οπισθόφυλλο ότι διανέμεται με απόφαση του "Υπουργείου Εσωτερικών" και τέλος η "Εθνική Τράπεζα" σαν ο μεγάλος χορηγός ή απλά διαφημιζόμενος;
Δεν έχουν ίχνος απλού γούστου και μιας κάποια καλαισθησίας;
Πρέπει κάτι να γίνει επιτέλους με αυτό το θέμα. Να σχεδιάζονται τα έντυπα από τις σχολές Γραφιστικής, Γραφικών Τεχνών, Καλών Τεχνών σαν εργασίες τους. Να συγγράφονται τα κείμενα από φοιτητές αντίστοιχων σχολών και να τα επιμελούνται οι καθηγητές τους. Να ανατίθενται με ανοιχτούς διαγωνισμούς που θα απαιτούνται προσχέδια και όχι μόνο κοστολόγια παραγωγής. Να αναγράφονται όλοι οι εμπλεκόμενοι για να ξέρουμε ποιός τα πήρε και αν τα πήρε σωστά κάνοντας την καλύτερη δουλειά.
Σε έγχρωμο εκτυπωτή να τυπωνόταν και να συρράπτονταν με απλό συρραπτικό θα ήταν προτιμότερο.
Ντροπή μας... Επιτέλους όλοι αυτοί που μιλάνε για εκπαίδευση, πτυχία, ανεργία να ζητήσουν την αλλαγή του τοπίου με δουλειά και όχι με λόγια. Να αναλάβει η Ένωση Γραφιστών την σχεδίαση αφιλοκερδώς και να απαιτήσει την "παρουσία" της σε αυτές τις διαδικασίες. Η καθημερινότητα είναι σημαντικότερη από τις επιλεκτικές "καλλιτεχνικές" δραστηριότητες και εκθέσεις.
... | ... | ...

Δελτίο Τύπου της Επιτροπής Πρωτοβουλίας Κατοίκων Εξαρχείων

Η Επιτροπή Πρωτοβουλίας Κατοίκων Εξαρχείων ενεργοποιείται εδώ και δυο χρόνια σε ζητήματα που αφορούν την ποιότητα της καθημερινής ζωής στη γειτονιά. Ζητήματα όπως η καθαριότητα και η φροντίδα της περιοχής, η συρρίκνωση και υποβάθμιση των ελεύθερων χώρων, η ηχορρύπανση, οι κεραίες κινητής τηλεφωνίας και η συνεχής παρουσία ειδικών δυνάμεων στην περιοχή με ρίψη χημικών, διαρκείς και αναίτιες προσαγωγές και συλλήψεις, ξυλοδαρμούς και χυδαίες προκλήσεις που όχι μόνο δε λύνουν προβλήματα, αλλά δημιουργούν. Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει τη δολοφονία του μαθητή Αλ. Γρηγορόπουλου από την αστυνομία τον προηγούμενο Δεκέμβρη.

Τις τελευταίες μέρες σε μία γελοία όσο και επικίνδυνη επίδειξη ισχύος στην περιοχή μας οι Ειδικές Δυνάμεις σε συνδυασμό με μονάδες δέλτα κλπ. οργώνουν τα Εξάρχεια προσάγοντας στο τμήμα άτομα που απλώς κυκλοφορούν ή πίνουν το ποτό τους, εκφοβίζοντας και υβρίζοντας χυδαία ανθρώπους κάθε ηλικίας και δη γυναίκες χωρίς κανένα προκάλυμμα. Η κατάσταση την οποία συνεχίζει και εντείνει η πρόσφατα εκλεγμένη κυβέρνηση εις «επίδειξη έργου» έχει δημιουργήσει συναισθήματα αγανάκτησης σε κατοίκους και ανθρώπους που κυκλοφορούν και εργάζονται στα Εξάρχεια, που εμποδίζονται στις καθημερινές τους δραστηριότητες. Πέρα από το γεγονός ότι οι κινήσεις αυτές προσβάλλουν την αξιοπρέπεια κάθε ανθρώπου, σε τελική ανάλυση ακυρώνουν τη συλλογική προσπάθεια αλλαγής των όρων της καθημερινής μας ζωής με ένα κλίμα αποδιοργάνωσης και εκφοβισμού που καλλιεργούν. Αποδεικνύεται έτσι περίτρανα ότι οι αστυνομικές δυνάμεις καμία υπηρεσία δεν προσφέρουν στους πολίτες των Εξαρχείων όταν καλούνται να επέμβουν για καθημερινές κλοπές,για παράνομα παρκαρισμένα αυτοκίνητα ή όταν γίνονται καταγγελίες για εμπόριο ναρκωτικών, επικαλούμενες το «άβατο» το οποίο πολύ εύκολα προσπερνούν όταν κατεβαίνουν ως κομάντο σε «θεαματικές ενέργειες» που (συν)ταράσσουν τη ζωή της γειτονιάς.

Θέλουμε να συνεχίσουμε την προσπάθεια να κάνουμε τα Εξάρχεια ζωντανή, ανθρώπινη και βιώσιμη γειτονιά, με πράσινο, φροντίδα, καθαριότητα, ελεύθερους χώρους και με συνεχείς δραστηριότητες πολιτισμού και συνεύρεσης, θέλουμε τα Εξάρχεια να συνεχίσουν να είναι μια γειτονιά ελεύθερης έκφρασης και δημιουργικής δράσης. Δεν θα δεχθούμε, λοιπόν, κλίμα εκφοβισμού από οποιαδήποτε κατεύθυνση, πολύ περισσότερο από το κράτος, και επειδή βαρεθήκαμε τα παχιά λόγια προχωρούμε σε στήριξη και δημοσιοποίηση δικαστικής καταγγελίας κατοίκου που συμμετέχει στην Επιτροπή Πρωτοβουλίας και δέχθηκε χυδαία λεκτική επίθεση από διμοιρία ΜΑΤ στην οδό Μεσολογγίου όταν τους ζήτησε να σταματήσουν τη χυδαιολογία και τις προκλήσεις απέναντι σε νεαρούς. Το επόμενο διάστημα θα προχωρήσουμε επίσης σε μηνύσεις για τα χημικά, καθώς και σε άλλες μορφές διαμαρτυρίας, ώστε να μπορέσουμε να υποστηρίξουμε τις κινήσεις μας σε όλα τα επίπεδα, για τη διεκδίκηση και προστασία των κοινωνικών και πολιτικών μας δικαιωμάτων.

Καλούμε όλες και όλους:

*Σε συμμετοχή και στήριξη συναυλίας μαθητικών μουσικών συγκροτημάτων από σχολεία της γειτονιάς στην πλατεία Εξαρχείων, την Παρασκευή 23/10 το απόγευμα
*Σε μαζικό μοίρασμα του κειμένου μας και ενημέρωση της γειτονιάς το Σάββατο 24/10, 12.00, στη λαϊκή αγορά της Καλλιδρομίου
*Σε πορεία διαμαρτυρίας από την πλατεία Εξαρχείων προς τη Βουλή την Πέμπτη 29/10, 6μ.μ.

>>>Αναδημοσίευση από το http://exarchia.pblogs.gr/
... ... ...

Barbie after marriage!

Φυσικά... χωρίς λόγια!
... ... ...

Σχέσεις - Φίλια - Έρωτας - Κρίση = ?

Πάντα δυσκολεύομαι να αντιμετωπίσω με νηφάλια σκέψη θέματα σχέσεων. Είτε σχέσεων φιλικών, είτε δεσμών που περνάνε την κρίση τους. Όταν σε μια κουβέντα φτάνει η στιγμή που ανοίγει το πονεμένο στρείδι, μετά από επίμονες προσπάθειες, είναι το σημείο όπου μπλοκάρω. Όταν ακούω τον πόνο και την αγωνία σταματάω να σκέφτομαι "λογικά" και θέλω να αφήσω το ένστικτό μου να μιλήσει. Να πει "πονάς... φύγε...", "τον θέλεις... μείνε και πολέμησέ το..., "δεν θέλει... φύγε κι ας πονέσεις...", αλλά "ΤΩΡΑ... μην χάνεις λεπτό..."!
Έχω καταλήξει σε ένα σημείο που πιστεύω ότι είναι το πιο απλό και σ' αυτό επιμένω.
Πρέπει στην κρίσιμη στιγμή να σκέφτεται ο καθένας τον δικό του ρόλο κι όχι του άλλου. Όχι την πάρτη του και το πως θα την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια. Συνήθως λέμε ότι ο "άλλος" είναι έτσι ή αλλιώς και ότι κάνει κάτι που δεν είναι σωστό. Παραδεχόμαστε ότι κάπου έχουμε συμβάλει κι εμείς στην κρίση αλλά ο "άλλος" δεν εξηγήθηκε σωστά. Η ουσία είναι όμως ότι αυτός ο "άλλος" είναι πολύ απλά "αυτός" που επιλέξαμε να είμαστε μαζί και είναι όπως είναι ή όπως ήταν και δεν το καταλάβαμε. Το θέμα λοιπόν είναι εμείς τι πρόβλημα έχουμε με αυτόν και τον τρόπο του. Εμείς τι δεν καταλάβαμε και γιατί. Είναι τόσο σημαντικό αυτό που ανακαλύψαμε στην πορεία, και ιδιαίτερα στην συμβίωση, που αναιρεί όλα τα προηγούμενα; Έχουμε, όλοι μας, τη λογική της ισοπέδωσης και λησμονιάς των προηγούμενων καλών στιγμών μπροστά στην κρίση. Δράμα και ξερό ψωμί!
Πιστεύω ότι οι λύσεις είναι απλές εφόσον δεν περιπλέκουμε εμείς τις σκέψεις μας, τα θέλω μας και την επικοινωνία μας. Εάν κι ο "άλλος" πιστεύει το ίδιο θα φανεί άμεσα γιατί πολύ απλά θα μείνει εκτεθειμένος στην αντίθετη περίπτωση.

~|~

Reporters without Borders, διαγωνισμός αφίσσας!

Ένας πρωτότυπος διαγωνισμός αφίσσας, χωρίς υλικά έπαθλα αλλά μόνο με την χαρά της συμμετοχής για το σκοπό, τρέχει μέχρι τις 15 Νοεμβρίου υπό την αιγίδα των Δημοσιογράφων χωρίς Σύνορα.
Το θέμα (creative brief) του διαγωνισμού η χρήση της ελευθερίας έκφρασης με σκοπό την αλλαγή απολυταρχικών καθεστώτων.
Θα "βραβευθούνε" οι καλύτερες αφίσσες με την έκθεσή τους στο Παρίσι και κερδίζοντας μια θέση στη μόνιμη συλλογή του Μουσείου Αφίσσας του Lahti. Επιπλέον, οι 100 καλύτερες αφίσσες θα εκτυπωθούν σε σχετικό κατάλογο.
Την κριτική επιτροπή οι Reza Abedini, Alain Le Quernec, Pierre Bernrard και η Marjane Satrapi διάσημη για το έργο της Persepolis.

..................||||||||||||||||..................

Διανυκτερεύει όλο το 24ωρο!

Ευτυχώς... γιατί οι νύχτες του χειμώνα είναι πολύ μεγάλες!
Κοντά 24 ώρες. Κι όχι μόνο!
... ... ...

In The Room Where You Sleep (wrap party live video)

Χωρίς λόγια με τις σταγόνες της βροχής να γλιστράνε στο τζάμι μου...
Καλώς ήρθες κρύο!
Επιτέλους!

... ... ...

Ιστορίες για να σκεφτόμαστε διαφορετικά

Ξεκίνησε το νέο portal protagon.gr - Ιστορίες για να σκεφτόμαστε διαφορετικά - με δεκάδες αξιόλογους (μερικούς όχι τόσο, αλλά είναι μια σωστή εικόνα της κοινωνίας μας...) συνεργάτες-δημοσιογράφους-φωτογράφους-κ.α.
Δείχνει φρέσκο και υπόσχεται ότι θα είναι διαφορετικό. Προσωπικά μπορεί να έχω αρκετές παρατηρήσεις αλλά δίνω ένα αέρα εκκίνησης και εύχομαι...

Καλή τους διαδρομή!

`~`~`~``~```~````~```~``~`~`~`

Είμαι ο 33885...

...και είμαι καλά!
Ή αλλιώς ο ένας προς 399 άλλους υποψήφιους...
Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα.
Περισσότερο μου άρεσε που μπήκα στην διαδικασία να εμπλακώ, έστω και με αυτό τον τρόπο, στα "κοινά"...
Αισθάνθηκα ότι έβαλα ένα κόκκο άμμου σε μια τεράστια γυάλα που κάποτε όμως θα πρέπει να έχει προοπτικές να γεμίσει.
Με μεγαλύτερη προσμονή θέλω να δω τη συνέχεια αντίστοιχων κινήσεων.

...|...

Τεράστιο έγκλημα...

Το θέμα της σεξουαλικής παρενόχλησης και απόπειρας βιασμού το ακούμε κατά διαστήματα. Έρχεται δε στο φως όταν αποκαλυφθεί κάποιο περιστατικό που "πουλάει" στα ΜΜΕ.

Για πρώτη φορά στη ζωή μου εκτέθηκα προσωπικά χθες βράδυ ακούγοντας τρεις φίλες μου να περιγράφουν τα βιώματά τους και ομολογώ ότι έπαθα σοκ. Μπορεί να πιστεύεις ότι ξέρεις το θέμα από την πληροφόρηση που λαμβάνεις. Όταν όμως αντικρίζεις το βλέμμα του ανθρώπου που εκτίθεται περιγράφοντας την χυδαιότερη παραβίαση και καταπάτηση της προσωπικότητάς του χάνεις τον κόσμο κάτω από τα πόδια σου. ΔΕΝ το πιστεύεις. Όταν ακούς γυναίκα πενήντα χρονών να σου λέει ότι από τα πέντε της δέχτηκε την παρενόχληση από την ίδια της την οικογένεια, όταν ακούς ότι η ίδια η μητέρα της - μετά από πολλά χρόνια που της το ανέφερε σαν μεγάλες γυναίκες πια - είπε "Σιγά, δεν σε ευνουχίσαν κιόλας...", τρελαίνεσαι.

Πόσοι άνθρωποι κουβαλάνε μέσα τους το ίδιο μαρτύριο;
Πόσοι άνθρωποι δίπλα μας κλαίνε κάθε βράδυ γιατί ζουν το ίδιο δράμα συνέχεια;
Πόσοι άνθρωποι βλέπουν τον σύντροφό τους να χαϊδεύει στοργικά το παιδί τους και μέσα τους θεριεύει ο φόβος ότι θα συμβεί αυτό που οι ίδιοι έζησαν ξανά;
Πόσοι άνθρωποι έχασαν το δικαίωμά τους να είναι ευτυχισμένοι για πάντα από την τρυφερή τους ηλικία απλά γιατί κάποιο κτήνος βρέθηκε στο δρόμο τους ή ακόμα χειρότερο στο σπίτι τους;

Μιλάμε για άρρωστες κοινωνίες, για κοινωνίες χωρίς υποστήριξη και φροντίδα, για τις δικές μας κοινωνίες. Είναι τόσο δίπλα μας...

~~~|~~~

Ούτε ένα, ούτε δύο, αλλά τριάντα επτά!

Δευτέρα γαρ και ιδού από το ξεσκαρτάρισμα των mail που εστάλησαν το Σαββατοκύριακο τα 37 είδη οργασμών!

Μερικά έχουν κάποιο χιούμορ...

1. Γεωγραφικός

Εδώ! Εδώ! ή Εκεί! Εκεί! [καλά πας!!!]

2. Θρησκευτικός;

Θεέ μου!!! [Μόνο? Μονοθεϊστικός μάλλον]

3. Αυτοκτονίας

Πεθαίνωωω!!! [ε... όχι και αυτοκτονία!!!]

4. Δολοφονίας

Αν σταματήσεις σε σκότωσα!!! [ψηλά τα... αλλιώς...]

5. Θετικός

Ναι! Ναι! Ναι! Ναι! Ναι! [α... μπα...]

6. Αρνητικός

Όχι! Όχι! Όχι! Όχι! Όχι! [αχ... ναι... ναι...]

7. Στιγμιαίος

Τώρα! τώρα! τώρα! [ακαριαίος... αυτό ήταν?]

8. Επίπονος

Ωχχχ! αχχχχχχ! Ωχχχ! [πονάν ωρέ τα... ]

9. Οργασμός του τρόπου 1

Πιο γρήγορα! Πιο γρήγορα! [σπεύδε βραδέως...]

10. Οργασμός του τρόπου 2

Πιο δυνατά! Πιο δυνατά! [θα μας φύγουν τα λαγόνια!]

11. Επεξηγηματικός

Έτσι! Έτσι! Έτσι! [έτσι κι έτσι..]

12. Επιβεβαιωτικός

Αυτό είναι! Αυτό είναι! [λες?]

13. Μαραθώνιος

Φτάνω!!! Φτάνω!!! [μετά από δυόμισι ώρες...]

14. Τελειωτικός

Τελειώνω!!! Τελειώνω!!! [και δεν πατώνω]

15. Οργασμός της αγελάδας

Μμμμμμμμμμμμμμμμμμμ [κατσίκα...]

16. Οργασμός της πάπιας

Α-παπα παπα παπα!!! [παπάκι πάει στην ποταμιά...]

17. Οιδιπόδειος

Τι σου κάνω, μάνα μου! [τραγωδία... μπλιαχ 1]

18. Πατρικός

Παιδί μου!!! [μπλιαχ 2]

19. Ο οργασμός του μαμάκια

Μάνα μου, ώχου, μάνα μου!!! [τραγωδία σκέτα...]

20. Ο οργασμός του ανοιχτοχέρη

Πάρτα!!! [κάλιο πέντε και στο χέρι!]

21. Ο οργασμός της Νατάσας

Αχ Κώστα-Κώστα [λάθος... Α.Μ.Μ.Α.Ν το σωστό!]

22. Ο οργασμός του κάμπινγκ

... (για να μην σ' ακούσουν από τις διπλανές σκηνές)

23. Οργασμός παντρεμένων

Το ταβάνι θέλει βάψιμο Κώστααα! [ο κουμπάρος ο μπογιατζής!]

24. Οργασμός της μοδίστρας

Σκίσε με! [μπανάλ...]

25. Οργασμός του πλεονέκτη

Κι άλλο!!! Κι άλλο!!! [πόσο??? πόσο???]

26. Οργασμός της θρησκευόμενης

Άη-Γιώργη μου!!! Καβαλάρη μου!!! [καβάλα παν στην εκκλησιά...]

27. Οργασμός του γιατρού

Πάρτα, μωρή άρρωστη!!! [και της γιατρίνας?]

28. Οργασμός της βρεφονηπιοκόμου

Μωράκι μου... Μωράκι μου!!! [πολλαπλά μπλιαχ...]

29. Οργασμός του ανασφαλή

Σ' αρέσει; Ε; Σ' αρέσει; [σιγά μην αρέσει έτσι!]

30. Οργασμός του περίεργου

Τι σου κάνω; Πες, τι σου κάνω; [έλα ντε?!]

31. Οργασμός της ψυχρής

Λιώνω!!! [ανάποδα μας τα λέει...]

32. Οργασμός της ψεύτρας

Τελείωσες καρδούλα μου; Αχ, αχ κι εγώ [3 οριζοντίως...]

33. Οργασμός του ψυχιάτρου

Με τρελαίνεις!!! [με το πτυχίο]

34. Οργασμός του G.P.S.

Πιο πάνω... πιο πάνω... πιο δεξιά... Εκεί, εκεί ανάμεσα!!! [γύρω γύρω όλοι...]

35. Οργασμός της ανοργασμικής

Τελείωσες; Μπορούμε τώρα να συζητήσουμε λίγο σοβαρά για τη σχέση μας; [κι όχι μόνο της ανοργασμικής!]

36. Βλάχικος οργασμός

Οη, Οη, μάνα μ'!!! [δεν λέει...]

37. Κρητικός οργασμός

Ωφού!!! Ίντα μου κάνεις και με κουζουλαίνεις. [ούτε αυτό...]
... ... ...

Άπαιχτος ο τύπος, ωραία διαφήμιση!

Ήρθε με mail η διαφήμιση αυτή του Canal+ και ενώ στην αρχή μου φάνηκε μια από τα ίδια η κατάληξή της με έστειλε κανονικά!

Αντίστοιχα απόλαυσα και αυτή!



... ... ... ... ...

Τρελό βανάκι!

Απίστευτη κατασκευή που στηρίζεται στο κλασικό βανάκι της VW που όλοι εμείς (της εποχής εκείνης!) αγαπήσαμε. Είχε καρφωθεί στο μυαλό μας σαν το εργαλείο φυγής όλης της παρέας. Με φωτεινά χρώματα και τρελά σχέδια! Τώρα μπορείς να το νοικιάσεις, εκείνο το παλιό και ωραίο, για ένα ρετρό ταξίδι.
Η πρόταση που βλέπεις στο βιντεάκι έρχεται από το Inhabitat.com

Inhabitat.com is a weblog devoted to the future of design, tracking the innovations in technology, practices and materials that are pushing architecture and home design towards a smarter and more sustainable future.

Σούπερ πρόταση (δες όλες τις λεπτομέρειες!) για απίστευτα, πράσινη - είσαι και στη μόδα - όμορφη ζωή! Με υβριδικό κινητήρα, ηλιακές κυψέλες και πολλά άλλα hi tech gadgetsss βλέπεις τον κόσμο με άλλο μάτι.

..._..._...

Θαύμα!

Να γινόταν σήμερα το πρωί και να ξυπνούσαμε στην Τήνο...
Να βλέπαμε τον Βόλακα να φωτίζεται από τον ήλιο...
Ωραία που θα ήτανε!

... ~\~ ...

Εικόνες!

Μ' αρέσει αυτή η πόλη!

Γενικά μ' αρέσει το αστικό "τοπίο"...
Ενθουσιάζομαι όταν μπροστά μου ανά πάσα στιγμή ξετυλίγονται εικόνες και ιστορίες της πόλης...
Ακόμη και όταν με εκνευρίζει την θέλω την πόλη, ζωντανή και δυναμική...
Δεν μπορώ τα "ήρεμα" και "χαλαρά" τοπία, χωριά και μικρές πόλεις...
Δεν μου φτάνουν για να μου γεμίζουν καθημερινά τις μπαταρίες.
Καλά είναι για μια στο τόσο σαν βόλτα ή εκδρομή αλλά σαν την πόλη με τίποτα.

Όλα αυτά σκεφτόμουν, για άλλη μια φορά, βλέποντας τους πιτσιρικάδες να παίζουν με τις κορύνες τους (juggling), φορώντας τα καπελάκια τους, στη μέση της Κηφισίας, ένα όμορφο φθινοπωρινό βράδυ γυρνώντας στο σπίτι από ένα φανταστικό ουζερί παρέα με τον άνθρωπό μου!
Πόσες εικόνες, πόσα συναισθήματα σε μια και μόνο στιγμή!

Γεμίζει το buffer του εγκεφάλου με τα χρόνια αλλά αυτές οι εικόνες δεν χάνονται ποτέ!

... ... ...

Υποκρισία...

Σχεδόν κάθε πρωί κατεβαίνω από την Σοφοκλέους. Περνάω μπροστά από το Χρηματιστήριο και τις μεγάλες τράπεζες, δίπλα από την κρεαταγορά και τα μαγαζάκια με τα τυροκομικά. Κατόπιν αφού περάσω την Αθηνάς και τη Σωκράτους φτάνω στη διασταύρωση με τη Μενάνδρου.
Εκεί κάθε πρωί, με μικρές δυστυχώς εναλλαγές, αντικρίζω το πιο λυπηρό θέαμα της ζωής μου. Εξαθλιωμένους ανθρώπους, "καμένους" ναρκομανείς, πρεζάκια, "βαποράκια" άσπρα, μαύρα, κίτρινα, λαθρομετανάστες, άστεγους με τα χαρτόκουτά τους.
Στο τέλος της Σοφοκλέους πριν την Πειραιώς περνάω από την "επιβλητική" κλούβα της αστυνομίας.
Τι κάνει εκεί αυτή η κλούβα ποτέ δεν το κατάλαβα.
Είκοσι μέτρα πριν, ένα στενό μετά, οπουδήποτε σε ακτίνα ελάχιστων μέτρων από αυτήν "τρυπιούνται" άνθρωποι και μένουν σωριασμένοι κάτω στο δρόμο. Σε οπτική επαφή με τους αστυνομικούς γίνεται το νταλαβέρι. Κι αυτοί τι κάνουν; Ή μάλλον τι μπορούν να κάνουν; Η Δημοτική Αστυνομία, δύο τετράγωνα από το Δημαρχείο, είναι ανύπαρκτη. Δεν ξέρω αν αργότερα εμφανίζονται κι αν κάνουν κάτι (τι;) αν και σε ποιους να δώσει κλήσεις για στάθμευση.
Το θέμα μου όμως είναι τι κάνει η αστυνομία γιατί η δουλειά της είναι μεν να "καθαρίσει" το εμπόριο και τη διακίνηση των ναρκωτικών πράγμα όμως που και ο ποιο χαζός ξέρει ότι ΔΕΝ γίνεται με την στημένη κλούβα.
Πιστεύω λοιπόν ότι αντί για κλούβες καλύτερο θα ήταν να στείλουν ένα, δύο ασθενοφόρα για να δώσουν πραγματική βοήθεια. Στην Ελβετία μοιράζουν καθαρές σύριγγες και αφού πάρεις τη δόση σου είναι δίπλα σου για να προλάβουν τη στραβή. Αφού θα τρυπηθεί ο άνθρωπος τουλάχιστον να έχει την ευκαιρία να γυρίσει πίσω κι όχι να γίνεται κουρέλι στο δρόμο.
Μιλάω για πρόληψη, φροντίδα, στήριξη κι όχι καταστολή ξανά και ξανά.
Για όλα αυτά και για άλλα πολλά ούτε κουβέντα δεν ακούστηκε τις τελευταίες μέρες.
Πέρα από την οικονομική κρίση υπάρχει η ανθρωπιστική ή ανθρώπινη κρίση.
Μπορεί το 30% που ΔΕΝ ψήφισε να περνάει στα ψιλά των μεταεκλογικών συζητήσεων. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για αυτό το ποσοστό. Η ανθρώπινη εξαθλίωση και η ανύπαρκτη κοινωνική υποστήριξη σίγουρα είναι ένα από αυτούς.
Για να δούμε τι θα δούμε στις μέρες που έρχονται.

---///---\\\---

Δεν πάμε καλά... κεφάλαιο ??? (άστα να πάνε)

Είσαι, λέει, γκρινιάρης και έχεις κολλήματα...
Όχι, δεν είμαι γκρινιάρης... κορόιδο είμαι γιατί κάποιοι δίπλα μου το παίζουν "τρελοί", πατάνε πάνω στο σβέρκο μου και δεν μιλάω...

Περιστατικό χθεσινοβραδινό που με τρέλανε (για άλλη μια φορά και μυαλό δεν βάζω...).
Βρισκόμαστε σε ωραίο πεζόδρομο (πεζόδρομος, ο δρόμος που συνήθως ΔΕΝ περνάνε αυτοκίνητα και ΑΝΗΚΕΙ στους πεζούς!)...
Καθόμαστε παρέα στο ωραίο μας τραπεζάκι, στον πεζόδρομο(!), απολαμβάνοντας τις μπιρίτσες μας. Ήταν μια όμορφη βραδιά η χθεσινή και η διάθεσή μας αρκετά χαλαρή.
Ώσπου... εμφανίζεται SUV (τζιποειδές όχημα κατάλληλο για ήπιες εκτός δρόμου διαδρομές ή αναρρίχηση πεζοδρομίων αλλά και δύσβατων πεζόδρομων!) με ταχύτητα ιδιαίτερα υψηλή, κορνάροντας (για να παραμερίσουν οι άχρηστοι που έκλειναν το διάβα του στην ειδική διαδρομή "πεζόδρομος 14") και με τα αλάρμ αναμμένα (ελληνιστί: φώτα στάθμευσης!!!).
Σταμάτησε δίπλα μας (πριν από μας κι όχι μετά από μας - ευτυχώς!), έσβησε τη μηχανή (άγιος άνθρωπος και οικολόγος), άφησε τα αλάρμ αναμμένα ακριβώς μπροστά στα μάτια μας (ε, να φτιάξουμε λίγο μια ατμόσφαιρα!) και έφυγε προς άγνωστη κατεύθυνση.
ΣΩΣΤΟΟΟΣ!
Φυσικά και έχουμε μείνει άλαλοι και άχρωμοι σαν τα κεράκια της Λαμπρής πλην του πορτοκαλιού χρώματος από τα αναβοσβήνοντα αλάρμ (ατμόσφαιρα!).
Στο τρίλεπτο εμφανίζεται περίπολο της Δημοτικής Αστυνομίας (έκπληξη και δέος το πόσο γρήγορα εμφανίστηκαν!) και ξεκίνησαν την συγγραφή μιας ωραιότατης κλήσης!
Να και κάτι που λειτουργεί ψελλίσαμε μεταξύ μας...
Αλλά... πόσο λάθος κάναμε... γιατί...
Εμφανίστηκε ο οδηγός του οχήματος (ο οικολόγος και τόσο ευγενικός άνθρωπος!) κραδαίνοντας σακούλες στα χέρια και ωρυόμενος προς το περίπολο...
"Δεν βλέπεις ΡΕ ότι έχω τα αλάρμ αναμμένα;!;!;!... τι γράφεις εκεί ΡΕ... Ούτε ένα λεπτό δεν σταμάτησα... Τόλμα να γράψεις και θα σου πω ΕΓΩ..."
Ενδιάμεσα στις προαναφερόμενες φράσεις και στρεφόμενος προς όλους εμάς έβριζε τους πάντες και τα πάντα - όχι τα συμπαθή ζωάκια, τα άλλα πάντα εννοούσε - ζητώντας την συμπαράστασή μας στο δίκαιο αγώνα του ενάντια στην κρατική αδιαλλαξία και φασιστική αστυνομοκρατία.
Ο τύπος δεν έπαιζε εκείνη την ώρα κάποιο ρόλο για να γλιτώσει την κλήση.
Ήταν τόσο πεπεισμένος ότι ΔΕΝ έκανε τίποτα παράνομο για να εισπράξει μια κλήση.
Ο πεζόδρομος είναι για να κινείται με το αυτοκίνητό του και μάλιστα εύκολα και γρήγορα.
Το να σταματάει όπου και όποτε θέλει, ανάβοντας απλά τα αλάρμ, είναι δικαίωμά του αδιαπραγμάτευτο.

Το αστείο λοιπόν στην όλη αυτή κατάσταση (που δυστυχώς είναι τόσο καθημερινή) ήταν ότι τελικά κλήση ΔΕΝ πήρε και υπήρξαν, όχι κάποιοι, πολλοί από τους τριγύρω μου που ήταν υπέρ του.
Τρελά πράγματα...

...~~~...~~~...~~~...

Έκλογοδιλήμματα!

Τα καταφέραμε τελικά να φτάσουμε στο σημείο το πραγματικό δίλημμα αυτών των εκλογών να είναι "εάν θα ψηφίσουμε ή όχι" αντί του "τι θα ψηφίσουμε"!

Μέρες τώρα όποτε συζητάμε για τις επερχόμενες εκλογές τα ίδια ερωτήματα γυρνάνε αναπάντητα πάνω ή μέσα στα κεφάλια μας.
Μεγάλη η απογοήτευση και η απελπισία από ανθρώπους που μια ζωή η ψήφος στις εκλογές αποτελούσε το μεγαλύτερο αγαθό της κοινωνικής τους ύπαρξης.
Γιατί ας μην ξεχνάμε ποτέ - αν και μάλλον αυτό έχουν επιδιώξει - το να εξασκείς το δικαίωμα του να εκλέγεις τους αντιπροσώπους ΣΟΥ στη Βουλή είναι το πρώτο και κυρίαρχο δικαίωμά σου σαν πολίτη αλλά και σαν ανθρώπινης οντότητας.
Το δυστύχημα λοιπόν είναι ότι τελικά φτάσαμε στα χαμηλότερα σκαλιά όπου η απαξίωση των θεσμών συνάμα με την καθημερινή αγανάκτηση καταλήγουν στην αδιαφορία και την αποποίηση των πάντων.

Πως να πείσεις κάποιον ότι ΠΡΕΠΕΙ να ψηφίσει για την δημοκρατία, για το μέλλον, για τον κοινό σκοπό που είναι η σωστή λειτουργία της ίδιας της κοινωνίας, όταν ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ Α ΨΗΦΙΣΕΙΣ;

Δεν μου πάει να ΜΗΝ ψηφίσω γιατί ακόμα σκέφτομαι την τόση λαχτάρα όταν έριξα το πρώτο μου ψηφοδέλτιο. Ακόμα θυμάμαι πόσο δυνατός αισθανόμουν όταν άκουγα εκείνα τα αποτελέσματα γιατί ήξερα ότι ήταν και η δική μου ψήφος εκεί.
Θέλω να έχω το ΔΙΚΑΙΩΜΑ να βγω αύριο στους δρόμους για να φωνάξω υπέρ ή κατά ή οτιδήποτε γιατί έχω ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΜΟΥ.

...............................................................