Το θέμα της σεξουαλικής παρενόχλησης και απόπειρας βιασμού το ακούμε κατά διαστήματα. Έρχεται δε στο φως όταν αποκαλυφθεί κάποιο περιστατικό που "πουλάει" στα ΜΜΕ.Για πρώτη φορά στη ζωή μου εκτέθηκα προσωπικά χθες βράδυ ακούγοντας τρεις φίλες μου να περιγράφουν τα βιώματά τους και ομολογώ ότι έπαθα σοκ. Μπορεί να πιστεύεις ότι ξέρεις το θέμα από την πληροφόρηση που λαμβάνεις. Όταν όμως αντικρίζεις το βλέμμα του ανθρώπου που εκτίθεται περιγράφοντας την χυδαιότερη παραβίαση και καταπάτηση της προσωπικότητάς του χάνεις τον κόσμο κάτω από τα πόδια σου. ΔΕΝ το πιστεύεις. Όταν ακούς γυναίκα πενήντα χρονών να σου λέει ότι από τα πέντε της δέχτηκε την παρενόχληση από την ίδια της την οικογένεια, όταν ακούς ότι η ίδια η μητέρα της - μετά από πολλά χρόνια που της το ανέφερε σαν μεγάλες γυναίκες πια - είπε "Σιγά, δεν σε ευνουχίσαν κιόλας...", τρελαίνεσαι.
Πόσοι άνθρωποι κουβαλάνε μέσα τους το ίδιο μαρτύριο;
Πόσοι άνθρωποι δίπλα μας κλαίνε κάθε βράδυ γιατί ζουν το ίδιο δράμα συνέχεια;
Πόσοι άνθρωποι βλέπουν τον σύντροφό τους να χαϊδεύει στοργικά το παιδί τους και μέσα τους θεριεύει ο φόβος ότι θα συμβεί αυτό που οι ίδιοι έζησαν ξανά;
Πόσοι άνθρωποι έχασαν το δικαίωμά τους να είναι ευτυχισμένοι για πάντα από την τρυφερή τους ηλικία απλά γιατί κάποιο κτήνος βρέθηκε στο δρόμο τους ή ακόμα χειρότερο στο σπίτι τους;
Μιλάμε για άρρωστες κοινωνίες, για κοινωνίες χωρίς υποστήριξη και φροντίδα, για τις δικές μας κοινωνίες. Είναι τόσο δίπλα μας...
~~~|~~~
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου