Παρασκευή, Οκτωβρίου 30, 2009

Θεατές ενός ακόμα κακού ριμέικ...

Όλη μου η ζωή είναι γεμάτη από εικόνες που επαναλαμβάνονται συνεχώς αλλάζοντας μόνο ο τρόπος προβολής και η τεχνική επεξεργασία του υλικού.
Από ασπρόμαυρες σε σέπια, στις πρώτες έγχρωμες και τελευταία σε ψηφιακές...
Από το '60 στο '70 στο '80 στο '90 στο 2000 και τον 21ο αιώνα και ξανά τα ίδια προχωρώντας στο '10...

Αστυνομία παντού σε όλες τις παραλλαγές. Μόνη της ή μαζί με το στρατό πριν κάποια χρόνια... Επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα, κλοπές όπλων, εκρηκτικοί μηχανισμοί, τρομοκρατία - πάει πακέτο με την αστυνομία -, προβοκάτορες, μυστικοί και φανεροί, με κουκούλες ή όχι, αστυνομία σε παράταξη στο κέντρο της πόλης, αστυνομικοί ταμπουρωμένοι στα στενά της πόλης, αστυνομικοί που πάντα θέλουν το καλό μας αλλά που πάντα κάτι στραβώνει και τις τρώμε για το καλό μας...

Πολιτικοί παντού κι αυτοί εναλλασσόμενοι και ουχί εξελισσόμενοι. Πολιτικοί που καταγγέλλουν... που αλληλοκαταγγέλλονται... που αλληλουποστηρίζονται... που όλα τα ξέρουν και που όλα τα ανακαλύπτουν ξαφνικά κατόπιν εορτής, που πάντα έλειπαν όταν έγιναν τα κακά, που πάντα είναι παρόντες στα καλά, που θα καθαρίσουν την κόπρο του Αυγείου αλλά μπα, που θα περιορίσουν το Δημόσιο αλλά μπα 2, σκοπιές και Σκόπια, διεκδικητές κάθε μορφής εξουσίας εθνικής, οικονομικής, κομματικής. Αποστάτες της ζωής...

Έλλειψη πολιτικής από παντού. Η ίδια ξύλινη γλώσσα, οι ίδιοι μηχανισμοί, οι ίδια υποσχεσεολογία, τα ίδια έργα - μόνο δρόμοι και γεφύρια που ποτέ δεν θα τα δω ολοκληρωμένα -, τα ίδια ονόματα, οι ίδιοι και οι ίδιοι...

Έλλειψη παιδείας από παντού... Το σημαντικότερο όλων. Η αρχή των πάντων. Η εκπαίδευση που έγινε πλέον και δια βίου. Ας πιάσει κάποιος την αρχή του νήματος και μετά ας μιλήσει για τη μέση, τη διάρκεια και το τέλος.

Τα ίδια και τα ίδια, ξανά και ξανά...
Πόσο να αντέξεις και να αισιοδοξείς;

Πλησιάζει ο Νοέμβρης, ο Δεκέμβρης...
Λες; Α, μπα 3!
... ... ...

Δεν υπάρχουν σχόλια: