Πρόσθεση - Αφαίρεση...

Τι είναι επιτέλους ευτυχία στη ζωή μας;
Τι είναι αυτό που κάνει μια σχέση πετυχημένη ή όχι;
Πόσο ευτυχισμένος μπορείς να είσαι στη ζωή σου, στην οικογένεια, στην δουλειά, στην παρέα;
Ποιος σου «κλέβει» τη ζωή σου; Είναι πράγματι έτσι ή αυτό νομίζεις;
Πως μπορείς να ξέρεις τι θέλεις από αυτή;
Πως μπορείς να οδηγείς τη ζωή σου,
αντί να είσαι επιβάτης;

Πιστεύω πως ένας είναι ο βασικός παράγοντας επιτυχίας...
Πρέπει να αποφασίσεις ΕΣΥ τι θέλεις.
Είναι το πιο δύσκολο γιατί κανείς δεν σου μαθαίνει τι σημαίνει να πετάξεις από τη φωλιά και πως να το κάνεις. Όλοι σου δίνουν τα εφόδια για τη ζωή, σχέδια πτήσης, χάρτες, προβλέψεις καιρού, αλλά σπάνια σου διδάσκουν την τεχνική πτήσης και σαφώς με ελάχιστες ώρες πτήσης.
Και άντε ότι απογειώθηκες, το σήκωσες το άτιμο ψηλά.
Πως θα βρεις την πορεία σου; Πως θα διατηρήσεις το ύψος σου ή και πως θα πας ψηλότερα χωρίς να κάψεις τα φτερά σου στον ήλιο όπως ο φουκαράς ο Ίκαρος;

Για να βρεις όμως τις απαντήσεις πρέπει να ξέρεις τι θέλεις (επανάληψη).
Ορίζεις τις προδιαγραφές της ζωής σου.
Καταλήγεις, μετά από πολύ δουλειά με τον εαυτό σου, στον αριθμό των πραγμάτων που θέλεις και τα οποία φυσικά μπορείς και να διαχειριστείς. Κρατάς και ένα ακόμη σαν στόχο, στο βάθος, για να έχεις κάτι να σε τραβάει μπροστά.
Μπορείς όμως πάντα να μείνεις σε αυτά που έχεις ή μπορείς και να αφαιρείς όταν αισθάνεσαι είτε ότι δεν τα χρειάζεσαι όλα αυτά - επαναπροσδιορισμός αναγκών που καλό είναι να τον κάνεις αρκετά συχνά -, είτε όταν δεν μπορείς να τα διαχειριστείς από βιολογικής ή και συναισθηματικής πλευράς.
Παράδειγμα. Ορίζεις ότι αυτά που θέλεις είναι Δέκα.
Περνάς καλά μέχρι που γνωρίζεις κάποιον ή κάτι που έρχεται να μπει στη ζωή σου. Θες να είναι ο φίλος σου, ο σύντροφός σου, ο συμπαίκτης σου, ο συνεργάτης σου. Οποιοσδήποτε που θα έχεις σχέση και επαφή μαζί του.
Πως θα πετύχει αυτή η σχέση; Είναι απλό όσο και η απλή αριθμητική. Χωρίς τρομερές θεωρίες και αναλύσεις. Δεν έχει καμία σχέση με την κοινωνία, τις δομές και τα συστήματα, τις θρησκείες και τα φιλοσοφικά ρεύματα παρά μόνο με σένα. Πρέπει από τα Δέκα πράγματα που λέγαμε πιο πάνω - θυμάσαι ή να βάλω τις φωνές – να αφαιρέσεις ένα έτσι ώστε στη θέση να μπορέσει να μπει το νέο. Ανάλογα από το μέγεθος ή την πολυπλοκότητα της σχέσης ίσως χρειαστεί να αφαιρέσεις περισσότερα από ένα από τα δικά σου Δέκα και να προστεθούν αντίστοιχα του άλλο. Δύσκολο είναι;
Ο στόχος είναι να έχεις πάντα Δέκα.
Τόσα όσα έχεις αποφασίσει ότι μπορείς να διαχειριστείς για να περνάς καλά.
Εάν δεν θέλεις να αφαιρέσεις - και ποιος θέλει; - αλλά μόνο να προσθέτεις τότε πρέπει να έχεις και τα κότσια να τα διαχειριστείς όλα αλλιώς πολύ απλά την πάτησες πλεονέκτη μου! Μήπως σου θυμίζω αποτυχημένες σχέσεις προσωπικές, επαγγελματικές, φιλικές, πολιτικές.
Θες παραδείγματα περιπτώσεων που μόνο προσθέτουν πιστεύοντας ότι το εγώ τους δεν πρέπει να χάσει αλλά μόνο να κερδίζει; Νεοπλουτισμός, νεοφιλοσοφία, νεοθρησκεία όπου η πρόσθεση οδηγεί στην κακή διαχείριση από άγνοια και υπερβατισμό.

Απλό στη θεωρεία, γιατί δεν προχωράει στην πράξη; Είναι τελικά τόσο δύσκολο να αποφασίσεις τι θέλεις, πόσα θέλεις και τι θα αφήσεις για το νέο; Είναι όλοι πλεονέκτες και τα θέλουν όλα; Μήπως είναι θέμα διαχείρισης;
Παράδειγμα απλό και καθημερινό. Θέλουμε να αλλάξουμε τον καναπέ στο σαλόνι. Δεν θα αναλύσουμε τους λόγους τώρα.
Βρήκαμε και αγοράσαμε ένα καινούργιο.
Τι κάνουμε τον παλιό; Μπορούμε να τον πουλήσουμε, να τον χαρίσουμε, να τον πετάξουμε. Δηλαδή να τον ξεφορτωθούμε.
Ή να τον κρατήσουμε σε μια αποθήκη για το μελλοντικό μας εξοχικό, για το παιδί που θα πάει φοιτητής, για το σπίτι μας όταν χωρίσουμε. Δηλαδή τον κρατάμε.
Αποτέλεσμα στην πρώτη περίπτωση, ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ. Ένα έφυγε, ένα ήρθε.
Αποτέλεσμα στην δεύτερη περίπτωση, ΦΟΡΤΩΜΑ. Προσθέσαμε το νέο καναπέ και φορτωθήκαμε και την διαχείριση του παλιού με τις όποιες απαιτήσεις σε αποθήκες, σκέψη, συντήρηση. Κι όλα αυτά για να μην αφαιρέσουμε.
Ανασφάλεια; Να είμαστε καλυμμένοι;

Αν αντί για τον καναπέ είναι οι σχέσεις μας και αντί για το σπίτι είναι η ζωή μας, σκεφτείτε τι παίζει κάθε μέρα. Πόσες προσθέσεις και αφαιρέσεις πρέπει να κάνουμε καθημερινά για να υπάρχει ισορροπία και το ιδανικό «Δεκάρι».
Να αποφασίσει καθένας ποιος είναι ο δικός του ιδανικός αριθμός, πόσα πράγματα χρειάζεται, πόσα μπορεί να αντέξει και με αυτά να ζήσει τη ζωή του ευτυχισμένος.
Η αποδοχή δε της σκέψης ότι πρέπει να αφαιρείς πράγματα σου από τη ζωή σου και να προσθέτεις καινούργια που έρχονται με νέους ανθρώπους και καταστάσεις, δείχνει πόσο δεκτικός μπορεί να είσαι στην πράξη και όχι στα μόνο λόγια. Πόσο χώρο μπορείς να δώσεις όταν «δεν χωρούσε», πόσο χρόνο να διαθέσεις όταν «δεν έβρισκες», πόση διάθεση θετικής στάσης από σένα όταν «δεν είχες»!

Γιατί το όποιο πρόβλημα ξεκινάει από το ΔΙΚΟ ΣΟΥ «ΕΓΩ», από το κατά πόσο μπορείς να κάνεις το ταξίδι με όσα πραγματικά χρειάζεσαι!