Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 18, 2006

Η πρόταση...

Ήμουνα σίγουρος, γεμάτος αυτοπεποίθηση...
Είχα προβάρει όλη την σκηνή δεκάδες φορές στον καθρέφτη του μπάνιου...
Πλύσιμο δοντιών, ξύρισμα και πρόβα μας έπαιρνε μία ώρα κάθε πρωί...
Άλλες τόσες πρόβες στο γυμναστήριο όση ώρα έτρεχα στον διάδρομο...
Εδώ και ένα μήνα...
Τελική πρόβα θα έκανα στο αυτοκίνητο, μέχρι να φτάσω...
Τελική πρόβα πριν την μεγάλη στιγμή...
Όλα ήταν έτοιμα...

Πρώτα οι δηλώσεις, καθαρές απλές, κατανοητές, λακωνικές και με λίγο συναίσθημα. Τέλεια, όπως πρέπει. Έτσι ακριβώς όπως γράφουν τα εγχειρίδια...
Καπάκι θα πέσει η πρόταση, σίγουρα και με αυτοπεποίθηση...
Θα σταματήσουν όλα. Θα ακούγονται μόνο οι χτύποι από τις καρδιές...

Μετά θα ακολουθήσουν οι ερωτήσεις. Θα πάρει λίγη ώρα γιατί θα έχει χαθεί η μπάλα μετά από τέτοιες δηλώσεις. Αναμενόμενο. Τι να πει κανείς, πως να αντιδράσει; Ότι και να πει πάντως κάθε ερώτηση θα έχει και την κατάλληλη απάντηση! Κι αν δεν υπάρξουν ερωτήσεις, ακόμα καλύτερα. Η απόλυτη ηδονή. Παράδοση άνευ όρων! Μιλάμε για μελετημένα πράγματα και οργάνωση βήματα μπροστά. Τι βήματα, χιλιόμετρα μπροστά!

Τελική πρόβα, ανεβαίνοντας τη λεωφόρο...
Δηλώσεις, πρόταση, ερωτήσεις, απαντήσεις...
Χαμός γίνεται από κίνηση. Προλαβαίνω άλλη μια φορά...
Δηλώσεις, πρόταση, ερωτήσεις, απαντήσεις...
Έφτασα, παρκάρω και όλα είναι έτοιμα, όπως είπα...
Δηλώσεις, πρόταση, ερωτήσεις, απαντήσεις...

Προχωράω, τα βήματά μου είναι σταθερά αλλά κάτι γίνεται με την καρδιά μου...
Ανεβαίνουν οι παλμοί, τα μάτια μου στεγνώνουν, θέλω να πάω στο μπάνιο...
Αυτά δεν ήταν στην πρόβα, ιδρώνω...
Σκέψου λογικά, μην ξεφεύγεις από το σχέδιο...
Κάθομαι με μια ανεξήγητη νευρικότητα ενώ το στόμα μου έχει στεγνώσει και νομίζω ότι μυρίζει κιόλας. Δεν γίνεται, έπλυνα τα δόντια μου πριν φύγω, στην πρόβα στο σπίτι...
Σηκώνω τα μάτια μου και προσπαθώ να επανακτήσω την αυτοκυριαρχία μου...
Ξεροκαταπίνω ενώ δεν μπορώ να θυμηθώ πως αρχίζει η δήλωση και πότε πρέπει να κάνω την πρόταση. Τελικά έπρεπε να κάνω περισσότερες πρόβες...
Βαθιά ανάσα...
Πες το επιτέλους...
- Σε ...

Μια διαφήμιση ακούστηκε από το ραδιόφωνο διακόπτοντας το τραγούδι. Μαζί του χάθηκε η εικόνα από το μυαλό μου. Γύρισα τα μάτια μου ξανά στην πραγματικότητα, στα γράμματα του βιβλίου που κρατούσα.

Οι άνθρωποι σκέπτονται λογικά, έγραφε.
Όταν όμως έρχεται η ώρα των πράξεων το συναίσθημα κυριαρχεί της λογικής.

Ίσως γι’ αυτό να είμαστε ακόμη άνθρωποι, σκέφτηκα...

12 σχόλια:

The Motorcycle boy είπε...

Και φυσικά, η λογική είναι ένα μάτσο απαρχαιωμένες σαχλαμάρες που μας μαθαίνουν για να κάνουμε τη δουλειά μας πιο δύσκολα και πιο αργά.

Ανώνυμος είπε...

έλα, μην κάθεσαι, πάμε πάλι πρόβα: δηλώσεις, πρόταση, ερωτήσεις, απαντήσεις...

zouri1 είπε...

και εγω ημουν ετοιμος να σου απαντησω,Ναι

Η Μικρή Ολλανδέζα είπε...

η σιγουριά θα μας φάει sigmou....
και 'γω κάπως έτσι την πατάω....

ZissisPap είπε...

@ The Motorcycle boy
Καλή και χρήσιμη η λογική αλλά θέλει και λίγο αυτοσχεδιασμό στη ζωή...

@ TheUnusual_Suspect
Ρομποτάκια με πρόγραμμα...

@ Shakespeare in love
Αρκεί να έχει και χειροκρότημα στο τέλος :P

@ zouri1
Όχι ναι...

@ Η μικρή Ολλανδέζα
Εσύ να προσέχεις περισσότερο :P

nosyparker είπε...

http://www.blogger.com/comment.g?blogID=33950542&postID=115858305412698339

LOL λέμε! :-D

Η Μικρή Ολλανδέζα είπε...

αλλά αφού ξέρεις τι προσεκτικό κοριτσάκι που είμαι :))))
Το πιάνο που πήγε να μου πέσει στο κεφάλι το απέφυγα και ευτυχως μου έπεσε μόνο η γλάστρα :ΡΡΡΡ

mario είπε...

μπορεί να γίνει πολύ πολύ επικίνδυνο το συναίσθημα...
άσε που η λογική είναι η καλύτερη κρυψώνα μερικές φορές.
καλησπέρες sigmund

roidis είπε...

μου άρεσε η όλη ανάπτυξη του κειμένου.

ZissisPap είπε...

@ nosyparker
Προσοχή, τα μάτια στο δρόμο :P

@ Η μικρή Ολλανδέζα
...που ήταν πάνω στο πιάνο :PPP

@ mario
Καλησπέρα!!!
Όλα χρειάζονται αλλά με το σωστό τρόπο...
Να σου ζήσει ο παίδαρος!

@ roidis
Νάσαι καλά!
Να συναντηθούμε όταν έρθεις :-)

Η Μικρή Ολλανδέζα είπε...

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΧΑ
έγραψες πάλι....

weirdo είπε...

..Έτσι είναι..
Γι'αυτό τα κάνουμε θάλασσα (ουκ ολίγες φορές)..:

Καλημέρα: