Οι άγγελοι είναι λευκοί πυρωμένοι λευκοί και το μάτι
μαραίνεται που θα τoυς αντικρίσει
και δεν υπάρχει άλλος τρόπος πρέπει να γίνεις σαν την
πέτρα, όταν γυρεύεις τη συναναστροφή τους,
κι όταν γυρεύεις το θαύμα πρέπει να σπείρεις το αίμα σου
στις οχτώ γενιές των ανέμων,
γιατί το θαύμα δεν είναι πουθενά παρά κυκλοφορεί μέσα
στις φλέβες του ανθρώπου.
>>> Γεώργιος Σεφέρης
11 σχόλια:
Υποκλίνομαι.
Πρόσεχε...
Μην σκύβεις πολύ....
Εξαιρετικό.(πιάστηκε η μέση μου από το σκύψιμο χαρ χαρ!)
Από το σκύψιμο;!;!;!
ειμαι το 6F....
Να πέσω?
(Wish me luck baby... I need it today!)
Ότι είναι να κάνεις να το κάνεις με στιλ...
Αυτό μετράει :-p
Όλα να πάνε καλά εύχομαι ολόψυχα :-)
φεύγω... θα σε ενημερώσω για το αποτέλεσμα
ουφ..... λες να φτάσει το ολόψυχά σου?
Γιατί όχι? Είναι τεραστια άλλωστε!
μάκια
Α να χαθείς, σαχλέ!
Από ενδιαφέρον το είπα...
Λόγω ύψους...
Με το μπαρδόν, παρεξήγησις :-)
είναι κάποιου είδους συμβολισμός το γεγονός ότι άφησε τα γοβάκια στην ταράτσα πριν πηδήσει;
"ξεχνάω πάντα τον βασικο κανονα της φυλακης...
-Δηλαδη?
-Τιποτα δεν ειναι τοσο κακο που να μην μπορει να γινει χειροτερο!!!"
με τις ευλογιες μου!:-)
Δημοσίευση σχολίου