300

Το 300 είναι μία ταινία του Ζακ Σνάιντερ που βασίζεται στο επικό κόμικ μυθιστόρημα του Frank Miller. Γυρίζεται σε στούντιο του Μόντρεαλ, συνήθως με την παρουσία του ίδιου του Miller ο οποίος συνυπογράφει και την διασκευή του σεναρίου, με την μέθοδο της "μπλε οθόνης". Οι ηθοποιοί γυρίζουν τις σκηνές μπροστά από μπλε φόντο και μετά με την βοήθεια υπολογιστή προστίθεται τα κατάλληλα στοιχεία για το περιβάλλον. Αυτή η τεχνική χρησιμοποιήθηκε στην ταινία Sin city, ταινία που βασίζεται και αυτή σε κόμικ του Frank Miller. Αναμένεται στους κινηματογράφους τον Μάρτιο του 2007, στις 9 στην Αμερική και στις 22 Ευρώπη και Ελλάδα. Πρωταγωνιστούν οι Γκέραρντ Μπάτλερ, Ντέηβιντ Γουένχαμ, Ροντρίγκο Σαντόρο και Λένα Χέντι. Το μπάτζετ δε της ταινίας ανήλθε στα 60 εκ.$.



Το 300 του Frank Miller είναι η κλασική μάχη μεταξύ της αρχαίας Σπάρτης και της Περσών εισβολέων. Η αντιπαράθεση μεταξύ του λιτού Λεωνίδα, βασιλιά της Σπάρτης επικεφαλής του εκστρατευτικού σώματος των 300, και του Πέρση βασιλιά Ξέρξη είναι ειδωμένα μέσα από την ιδιαίτερη γραφή του Miller. Ο Ξέρξης του Miller, είναι ένας τονισμένος διάβολος πρόθυμος να κάνει οτιδήποτε αρκεί να κατακτήσει ότι θέλει και να επιτύχει το μάλλον υψηλό στόχο της παγκόσμιας κατάκτησης. Ο Λεωνίδας σαν Σπαρτιάτης είναι απλός στην σκέψη και τόσο δογματικός. Στο 300, ο Miller χρησιμοποιεί συνδυασμό των στιλ. Υπάρχουν επίσης ιδιαίτερες ομοιότητες με το Sin City, ιδιαίτερα στη συχνή χρήση της εναλλαγής στις φιγούρες του, τις μάζες που πάλλονται σαν ηλεκτρισμένες.

Το 300 ξεκινά ήρεμα, το πρώτο τεύχος που περιέχει διάφορες δυνατές πανοραμικές σκηνές, συμπεριλαμβανομένου ενός ιδιαίτερα εντυπωσιακού πλάνου από ψηλά της πορείας των Σπαρτιατών, αλλά όχι με τόσο ακόλουθο ιστορικά τρόπο. Τα πράγματα βελτιώνονται σταδιακά από το δεύτερο τεύχος και μετά με αρκετές ακόμα εντυπωσιακές σκηνές, συμπεριλαμβανομένης της πρώτης εμφάνισης του Ξέρξη και μιας φρικιαστικής εικόνας των περσικών ανιχνευτών που πέφτουν και εξοντώνονται επάνω στις λόγχες. Οι Σπαρτιάτες με την ανώτερη πειθαρχία και την πυκνή τακτική τους απωθούν το αρχικό κύμα των περσικών δυνάμεων χαρίζοντάς τους μια αιματηρή ήττα. Αυτό οδηγεί σε μια μοιραία συνδιαλλαγή μεταξύ του Λεωνίδα και του Ξέρξη, κατά την οποία ο Πέρσης "Θεός-βασιλιάς" προσπαθεί να αγοράσει την υποταγή από το Λεωνίδας και τους τριακοσίους του. Αν και αμφισβητήσιμος ο Πέρσης βασιλιάς όπως τον απεικονίζει ο Miller, είναι ένας οπτικά ενδιαφέροντας αντίπαλο. Ο Ξέρξης είναι ένα δυνατός, όμορφος, μοιραία αλαζονικός, μέσα σε ένα εκθαμβωτικό πέπλο χρυσού. Μια πολύ δυνατή εικόνα του Miller που κυριαρχεί ανάμεσα στις φιγούρες της βιομηχανίας comics (χαρακτηριστική η σχεδίαση της μύτης με το δαχτυλίδι). Φυσικά ο Λεωνίδας παραμένει προκλητικός και ο Ξέρξης καλεί την βαριά οπλισμένη, και με τρομακτικές μάσκες καλυμμένη προσωπική φρουρά του "The Immortals" για να τα βάλει με τους τριακόσιους. Η λιτή απάντηση είναι και έξυπνη, και έχει πιθανώς κάποια βάση στο ιστορικό γεγονός. Αλλά υπάρχουν ενδοιασμοί με την απεικόνιση της προσωπικής φρουράς από τον Miller. Περισσότεροι μοιάζουν με κινεζικούς δαίμονες παρά με την αληθινή προσωπική φρουρά του Ξέρξη.

Η τελική κατάληξη του 300 ολοκληρώνεται με τον ακόμα περισσότερο Σπαρτιατικό ηρωισμό, τον περσικό δεσποτισμό, και την προδοσία από τον Εφιάλτη που οδηγεί στην ήττα των Σπαρτιατών. Η σύγκρουση είναι τόσο φρενήρης και αιματηρή όπως κανείς δεν μπορεί ενδεχομένως να φανταστεί. Ο Miller συλλαμβάνει απόλυτα το χάος του πολέμου. Τελικά το 300 είναι μια υπερβολή του τολμηρού, ένα βάναυσο έργο τέχνης, και μια κόλαση της πολεμικής ιστορίας.

Εάν υπάρχει μια ένσταση για το 300, αυτή είναι ότι σαν ένα απλό κόμικ δράσης υπάρχουν λίγα πραγματικά στοιχεία και όχι όλες οι ενδιαφέρουσες πτυχές του αρχαίου ελληνικού (και περσικού) πολιτισμού. Εάν μόνο είχε ερευνήσει ο Miller πιο βαθιά στην καθημερινή ζωή θα το είχε πετύχει. Σαφώς και ένα κόμικ δεν μπορεί να αναλύσει τόσο σε βάθος όσο ένα βιβλίο όπως Οι πύλες της φωτιάς του Στίβεν Πρέσσφιλντ ο οποίος με αφορμή μια απλή επιγραφή σε επιτύμβια στήλη, που δείχνει το μέρος όπου είναι θαμμένοι οι τριακόσιοι επίλεκτοι Σπαρτιάτες, έχει συνδυάσει με υπέροχο τρόπο τη γνώση με τη φαντασία. Οι Πύλες της φωτιάς, όπου ο αφηγητής είναι ο μόνος επιζών της επικής εκείνης μάχης, ένας βοηθητικός του σπαρτιατικού πεζικού που βρέθηκε ημιθανής κάτω από ένα άρμα και πιάστηκε αιχμάλωτος, είναι μια εξαίσια περιγραφή της μύησης ενός ανθρώπου στο σπαρτιάτικο τρόπο ζωής και θανάτου και των μυθικών αντρών και γυναικών που χάρισαν στον πολιτισμό αυτό την αθανασία. Με αποκορύφωμα την επική μάχη, Οι πύλες της φωτιάς υφαίνουν ιστορία, μυστήρια και τραγικό έρωτα σε ένα λογοτεχνικό έργο που φέρνει την ομηρική παράδοση στον 21ο αιώνα.

Βεβαίως και έτσι ο Frank Miller εκπληρώνει το στόχο του και με το παραπάνω. Ας μην ξεχνάμε ότι για τους περισσότερους φανατικούς των κόμικ, και ιδιαίτερα τους φανατικούς του Miller (και ίσως για τον Miller τον ίδιο), όλα αυτά μπορεί να κάνουν την ιστορία βαρετή. Ας είναι! Ούτως ή άλλως ο πόλεμος είναι κόλαση! Και το 300 είναι ένας κόμικ πόλεμος. Το οποίο προφανώς ο Frank Miller το θέλησε για να είναι έτσι.
Και από ότι φαίνεται στο τρέιλερ της ταινίας η δύναμη και το πάθος του Frank Miller δεν χάνει καθόλου. Για την αλήθεια δείχνει πολύ καλύτερο. Πιστεύω ότι θα γράψει ιστορία στις σελίδες του κινηματογράφου.

Περισσότερα θα δείτε στο επίσημο blog της ταινίας
http://300themovie.warnerbros.com/

Και για να μην ξεχνιόμαστε, το Sin City no2 έρχεται σύντομα!

... _ . _ ... _ . _ ... _ . _ ... _ . _ ... _ . _ ... _ . _ ...

300themovie.warnerbros.com / All rights reserved, Frank Miller, Inc. 1998