Κάθε πράγμα στον καιρό του…

Πάλι μπερδευτήκαμε!
Πάλι θέλουμε να τα κάνουμε όλα μαζί!
Ναπολέοντες που παίζουμε πολλαπλές παρτίδες σκάκι ταυτόχρονα…
Πότε θα αποφασίσουμε επιτέλους να διαχωρίσουμε τις δουλειές μας, να βάλουμε προτεραιότητες και να πάψουμε να μπερδευόμαστε;

Σκέψου για παράδειγμα το φαγητό και το πως σου βγαίνει ξινό. Μια απλή καθημερινή ανάγκη που απαιτεί τουλάχιστον ηρεμία. To λένε όλοι οι γιατροί,σε όλο τον κόσμο. Επιστρέφεις στο σπίτι σου λοιπόν, κουρασμένος και φυσικά πεινασμένος. Κάθεσαι να απολαύσεις αυτό που ο Θεός, μεγάλη η χάρη Του, σου πρόσφερε απλόχερα. Την τροφή! Και τι γίνεται λοιπόν; Όλος ο οικογενειακός προγραμματισμός και ισολογισμός, το γραφείο παραπόνων καθώς και αυτό των διεθνών και τοπικών οικογενειακών και συγγενικών σχέσεων, σου καταθέτουν τόσες επερωτήσεις και αιτήματα, που είσαι έτοιμος να καταλύσεις κάθε εξουσία και να γεμίσεις όλα τα ξερονήσια με τα εξόριστα μέλη της οικογένειάς σου. Πριν πάθεις ανακοπή από την μπουκιά που θα σου κάτσει στο λαιμό!

Άφησε το λοιπόν το σπίτι. Έξοδος σε ταβέρνοεστιατόριο. Σε ουδέτερο έδαφος. Ακόμη χειρότερα τα πράγματα. Γιατί; Γιατί εδώ πληρώνεις κιόλας και δεν έχεις τρόπο να ξεφύγεις! Περίπτωση παρέας. Χαλαρή κουβεντούλα, ωραία μεζεδάκια, ψιλοτσιμπάμε και χαζολογάμε για να διατηρήσουμε την ανοιχτή μας όρεξη σε ψηλά επίπεδα. Όπου έρχονται τα κυρίως πιάτα και οι συνήθεις καθυστερημένοι, από την κίνηση πάντα, φίλοι. Ετοιμάζεσαι να εξαφανίσεις το φαγητό από τραπέζι σαν τον Κόπερφιλντ, γι’ αυτό έχεις έρθει άλλωστε, όταν αρχίζει μια σοβαρότατη συζήτηση. Μετά τα πρώτα κρασάκια λύνονται τα στόματα και αρχίζουν οι αγορεύσεις. Κι εσύ βρίσκεσαι ανάμεσά τους. Κάθε σου κίνηση με στόχο να φας την μπουκίτσα σου αισθάνεσαι ότι διακόπτει την έντονη ανταλλαγή απόψεων, και ιπτάμενων σάλιων (μπλιαχ), των εκατέρωθεν από εσένα φίλων. Μένεις κάγκελο και περιμένεις διάλειμμα για διαφημίσεις μπας και φας. Το φαγητό όμως κρυώνει. Γιατί ως γνωστόν το ζεσταμένο στο microwave φαγητό κρυώνει γρήγορα. Εκτός αν πιστεύεις ότι όλα ψήνονται εκείνη την ώρα, άλλο θέμα όμως αυτό.

Περίπτωση ζευγαριού και φαγητού, είτε σε σπίτι είτε σε ταβέρνοεστιατόριο. Τα ίδια και χειρότερα! δεν έχει υπάρξει άλλη μεγαλύτερη βλακεία από την χρήση της ιεροτελεστίας του φαγητού ως πρόφαση για να συζητήσεις όλα τα σοβαρά θέματα της ζωής σας. Από πρόταση γάμου ή πήδου μέχρι αίτηση διαζυγίου. Να θέλεις να απολαύσεις την μπουκίτσα σου και να σου λέει «Δεν με προσέχεις... Το νου σου όλο στο φαγητό τον έχεις...». Μα γλυκιά μου, για φαγητό είμαστε εδώ. Μήπως θέλεις να συζητήσουμε για συνταγές και να ανταλλάξουμε απόψεις για το πόση ώρα πρέπει να σωτάρεις το κρεμμύδι, που έχεις να μαγειρέψεις κάτι εδώ και χρόνια.

Ας αφήσουμε το φαγητό κι ας πάμε στο ποτό. Και ιδιαίτερα το ποτό στο μπαράκι. Γιατί βγαίνεις από το σπίτι σου και τρέχεις στα μπαράκια; Για να περάσεις καλά, να απολαύσεις το ωραίο αρτιφισιέλ ή κλασικό περιβάλλον, να ακούσεις ενίοτε ωραία μουσική. Επιλέγεις δε είτε να εκτονωθείς κουνώντας το κορμί σου ή να χαλαρώσεις μη κουνώντας δάχτυλο. Είσαι λοιπόν στην ωραία σου τη φάση, σκανάρεις το περιβάλλον για ενδιαφέροντα πρόσωπα όταν αρχίζει ο άλλος την ανάλυση. Από το πρότζεκτ της ζωής του, της δουλειάς του, της βλακείας του μέχρι πολιτική ανάλυση. Αισθάνεσαι ότι τον κοιτάς στα μάτια σαν χάνος. Τον κοιτάς στο στόμα μήπως και καταλάβεις τι λέει, γιατί εν ακούς τίποτα από την δυνατή μουσική. Ως γνωστόν όταν το μυαλό σου δε, έχει νετάρει πάνω στη μουσική μόνο αυτήν ακούς και τίποτε άλλο. Θέμα προτεραιοτήτων. Και στο φινάλε δεν γουστάρεις να ακούς μαλακίες εκείνη την ώρα. Κατά τακτά χρονικά διαστήματα, κουνάς καταφατικά το κεφάλι σου και εύχεσαι να μην συμφωνείς εκείνη τη στιγμή με κάτι που θα κατατρέχει την υπόλοιπη ζωή σου.

Σε θέματα όπως σεξ ή επαγγελματικά δεν θέλω να ασχοληθώ τώρα. Αν και αυτά τα δύο έχουν ιδιαίτερα κοινά στοιχεία και ότι ισχύει στο ένα έχει απόλυτη εφαρμογή και στο άλλο. Να αναφέρω μόνο την έννοια πρωτοβουλία, στο σεξ και στη δουλειά, καθώς και τη συμμετοχή, στο σεξ και στη δουλειά πάλι. Και υπό το πρίσμα ότι όλα δεν γίνονται μαζί! Κάντε την αναγωγή και θα καταλάβατε τι εννοώ.

Καιρός όμως να ξεμπλέξουμε, αν γίνεται, τα μπούτια μας και να οργανωθούμε για να μην καταλήγουμε κάθε φορά σαν το ανέκδοτο!