Φυγή

Δεν ήταν άλλη η αγάπη μας
έφευγε ξαναγύριζε και μας έφερνε
ένα χαμηλωμένο βλέφαρο πολύ μακρινό
ένα χαμόγελο μαρμαρωμένο, χαμένο
μέσα στο πρωινό χορτάρι
ένα παράξενο κοχύλι που δοκίμαζε
να το εξηγήσει επίμονα η ψυχή μας.

H αγάπη μας δεν ήταν άλλη ψηλαφούσε
σιγά μέσα στα πράγματα που μας τριγύριζαν
να εξηγήσει γιατί δε θέλουμε να πεθάνουμε
με τόσο πάθος.

Kι αν κρατηθήκαμε από λαγόνια κι αν αγκαλιάσαμε
μ' όλη τη δύναμή μας άλλους αυχένες
κι αν σμίξαμε την ανάσα μας με την ανάσα
εκείνου του ανθρώπου
κι αν κλείσαμε τα μάτια μας, δεν ήταν άλλη
μονάχα αυτός ο βαθύτερος καημός να κρατηθούμε
μέσα στη φυγή.

Είπε ο Σεφέρης Γιώργος
(από τα Ποιήματα, Ίκαρος 1974)

Ζωγράφισε ο Τσαρούχης Γιάννης
Οι Τέσσερις Εποχές (Λεπτομέρεια),
1968-69 Ελαιογραφία σε μουσαμά,
160 x 295 εκ. Συλλογή E. Δοξιάδη

Tα "είδε" όλα μετά από μια κολασμένη μέρα ο Sigmund_01
Mε εξαίρεση ένα γρήγορο πρωινό καφέ με ένα φίλο, ευχαριστώ μπε(!),
όλα τρέξανε με παράλογους ρυθμούς και με μαλακίες αποτελέσματα φυσικά!
Με τον ίδιο ρυθμό και τις ίδιες συνοπτικές μαλακοδιαδικασίες θα ζήσω
και στην νέα μέρα που θα ξημερώσει σε λίγες ώρες.
Τα λιτά και ζωντανά λόγια του μεγάλου ποιητή έβγαιναν
ανάμεσα από τους ήχους της τζαζ από το ραδιόφωνο του αυτοκινήτου
κατεβαίνοντας την Κηφισίας, με τις μυρωδιές της βραδινής πόλης
να μπερδεύονται με αυτές του νοσοκομείου.
Οι εικόνες του μεγάλου ζωγράφου ζωντάνεψαν στον θάλαμο αναμονής
και θα καλύψουν αύριο τους τοίχους του χειρουργείου.
Ίσως και λίγος Τέτσης να συμπληρώσει μερικές έντονες πινελιές,
όπως στην "Λαϊκή αγορά" του.