A Scanner Darkly

Ποια είναι η πραγματικότητα και πόσα πράγματα, που δεν έχει ποτέ διανοηθεί, μπορεί να γίνει ένας άνθρωπος;

Απαντήσεις με μεταφυσικές διαστάσεις από τον Philip K. Dick. Η ταινία «A Scanner Darkly» βασίζεται σε μια από τις καλύτερες δουλειές του. Έχοντας την εμπειρία της drug culture στην Καλιφόρνια τέλη του’70, ο Philip K. Dick δίνει μια αυτοβιογραφική αφήγηση. Ας μην ξεχνάμε ότι ταινίες όπως το «Blade Runner», «Minority Report» και «Total Recall» έχουν στοιχεία από την δουλειά του. Δουλειά πάντα με μοναδική αίσθηση μαύρου χιούμορ παρά το ψυχρό περιεχόμενο.

Ο σκηνοθέτης της ταινίας Richard Linklater - Dazed and Confused (1993), Before Sunrise (1995), Waking Life (2001), Before Sunset (2004) - καθώς και η καλή πρωτότυπη δουλειά στο animation δίνουν ένα δυνατό αποτέλεσμα. Σίγουρα δεν είναι «εύπεπτη» ταινία, ούτε θα πας εκεί για να περάσεις δυο ώρες απροβλημάτιστα, αν και σε πολλές στιγμές βγάζει αυθόρμητο γέλιο. Σαφώς και δεν της αξίζει ο χαρακτηρισμός «κινούμενα σχέδια» όπως αυτός εννοείται. Η τεχνική rotoscoping που χρησιμοποιεί και πάλι ο Richard Linklater, μετά το Waking Life, μπορεί να ξαφνιάσει τους ανυποψίαστους.

Από την άλλη πλευρά όλοι οι ηθοποιοί - Κιάνου Ριβς, Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ, Γούντι Χάρελσον, Γουινόνα Ράινερ (αγαπημένη έστω και σαν σκίτσο!) -, αν και εμφανίζονται σαν animated ήρωες, μου άρεσαν. Σημαντικό ρόλο παίζει και η προσοχή που δίνεται στις εκφράσεις τους με την απλοποίηση του περιβάλλοντος σκηνικού. Όπως διάβασα, ακόμη, η σχέση του Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ με τα ναρκωτικά κάνει την ταινία αυτοβιογραφική γι’ αυτόν. Έδωσε δε ένα μοναδικό ρεσιτάλ ερμηνείας.

Η ταινία έχει μια νέα προσέγγιση, που συνήθως δεν ρισκάρει το σύστημα να υιοθετήσει και γι’ αυτό την βρήκα ενδιαφέρουσα. Σαφώς και δεν θα γίνει επιτυχία σαν το «Matrix» αλλά ειδικά για όσους αρέσει η δουλειά του Philip K. Dick είναι πολύ καλή και ίσως από τις λίγες που αγγίζουν τον πραγματικό, ζοφερό και σκοτεινό κόσμο του. Θα μπορούσε να είναι πιο δυναμική και να αποτελέσει άλλη μια δυνατή φωνή καταγγελίας ενάντια στην εκμετάλλευση των ναρκωτικών ουσιών από τους κυβερνώντες όλου του κόσμου αλλά όποιος προσέξει θα δει πολλά.

... ... ... ... ... ... ... ...

Το κείμενο αυτό γράφτηκε ακούγοντας το Michael Nyman-The Piano Sings που ανέβασε ο Αθήναιος στο R U Sirius.
Οι εικόνες που τριγύριζαν στο μυαλό μου είναι από το ART-e-STREET της Tamara de Lempicka.

Ευχαριστώ.