Τελευταία μέρα

Η υπενθύμιση του κινητού χτύπησε ξανά. Τρίτη ή τέταρτη φορά. Υπενθύμιζε το ραντεβού των πέντε και μισή στο Ψυχικό. Η ώρα ήταν ήδη έξι παρά είκοσι. «Ωραία, πάλι σαν τρελός θα φτάσω.»
Τελευταία μέρα ενός απλά πολύ περίεργου μήνα.
Φοράω το μπουφάν μου ενώ ταυτόχρονα κλείνω το μηχάνημα και απαντάω στην ηλίθια και χαζή ερώτηση κάποιου που πριν από λίγα δευτερόλεπτα του είπα «Είμαι στην πόρτα. Θα μου πεις τι θέλεις ΜΟΝΟ αν είναι σοβαρό...».
Με τα κλειδιά του αυτοκινήτου στο στόμα χαιρετάω την κοπέλα στη ρεσεψιόν και μουγκρίζω κάτι σε «καλό Σαββατοκύριακο...». Με το που κλείνει η πόρτα πίσω μου συνειδητοποιώ ότι είναι Πέμπτη και τι προσπάθησα να πω μονολογώντας «Δεν πάμε καλά!». Ευτυχώς που δεν με παρεξηγούν, μάλλον.
Μπαίνω στο αυτοκίνητο προσπαθώντας να βολέψω το σακίδιο, τα κινητά, το πρόγραμμα του ραντεβού. Ξεκινάω και βγαίνω στην λεωφόρο. Ευτυχώς η κίνηση δείχνει χαλαρή.
Ανοίγω το ραδιόφωνο και περνάω εν τάχη τους αποθηκευμένους σταθμούς. Τρίτο πρόγραμμα και Γιάννης Πετρίδης. Εδώ είμαστε.
Ο μοναδικός Πετρίδης, αυτός που με μεγάλωσε από την προεφηβική μου ηλικία με το «Ποπ κλαμπ» στην αρχή και με το «Ποπ και Ροκ κλαμπ» αργότερα, κάθε μέρα, κάθε απόγευμα στο Δεύτερο πρόγραμμα. Τώρα στην νέα του εκπομπή στο Τρίτο δείχνει ξαναγεννημένος και καλύτερος από ποτέ.
Η φωνή ίδια και απαράλλαχτη οδηγεί τις μουσικές με μοναδική δεξιοτεχνία ανάμεσα στις ειδικές διαδρομές όλων των ειδών.
Μοναδική αίσθηση. Μέσα σε λίγα μέτρα ηρεμώ και με τις μελωδίας κάποιας μπάντας από την Ορλεάνη κατευθύνομαι προς το κέντρο.
Στα φανάρια προσπαθώ να γράψω ένα μήνυμα για μια φίλη, την Νεφέλη. Πρέπει να δουλεύει τέτοια ώρα αλλά ίσως και όχι. Τρομερό σκεπτικό!
Να δουλεύει ή να μην δουλεύει!
Πάλι καλά με τέτοιο κεφάλι καζάνι στην διάρκεια μιας μέρας σαν την σημερινή. Τρεις συναντήσεις απαιτητικές, ένα σενάριο, οι παραγωγές της ημέρας και ένα ραντεβού σε αναμονή.
Το βγάλαμε και σήμερα το μεροκάματο.

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ! ΕΙΣΑΙ ΣΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ;
ΓΕΙΑ ΣΟΥ, ΝΑΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΕΙΜΑΙ
ΟΚ, ΘΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ ΜΕΤΑ

Φτάνω στο Χίλτον, κόλαση η κίνηση. Η ώρα έξι παρά πέντε, το ραντεβού πέντε και μισή. Για κάποιο λόγο δεν αγχώνομαι. Τι νόημα θα είχε άλλωστε.
Σκέψη που μου έρχεται. «Νομίζεις ότι μπορείς να αντέξεις τόση αισιοδοξία;». Ατάκα από το σημερινό μου ζώδιο. Χαμογελάω και αφήνω τον ταρίφα να περάσει. Κέρδισα μερικούς πόντους για την καλή μου πράξη. Πρέπει να έχω πλέον μερικές χιλιάδες από δαύτους.
Στους πόσους όμως κερδίζεις και τι;
Μήνυμα, μπιπ, ήρθε.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ. ΕΧΕΙΣ ΣΤΑΘΕΡΟ ΝΑ ΣΟΥ ΤΗΛ?

Δεν είναι απίθανη η ανταλλαγή μηνυμάτων όταν είσαι κολλημένος στην κίνηση;!
H φωνή της Νεφέλης ακούγεται από την ανοιχτή ακρόαση. Έχει μια παραμόρφωση που μου αρέσει πολύ. Δεν της το λέω.
Κανονίζουμε για καφέ αύριο. Να τελειώσει η εβδομάδα με ωραία παρέα και κουβεντούλα δημιουργική.
Κλείνω το τηλέφωνο γιατί ανοίγει η κίνηση και λέω να το πατήσω λίγο μπας και φτάσω κάποτε στο ραντεβού.
Φτάνω τελικά στις έξι και δέκα.
Ο Πετρίδης έχει βάλει εδώ και μερικά λεπτά Bach.
Παρκάρω και ετοιμάζομαι να βγω. Δεν κουνιέμαι. Δυναμώνω την ένταση και το εκκλησιαστικό όργανο πλημμυρίζει τον χώρο του αυτοκινήτου.
Απόφαση πρώτη: Δεν πάω πουθενά μέχρι να τελειώσει το κομμάτι. Είναι η απόλαυση της συγκεκριμένης στιγμής που κανείς δεν θα μου στερήσει.
Απόφαση δεύτερη: Το μοίρασμα της χαράς με τη Νεφέλη.

ΑΚΟΥΩ ΚΑΤΙ ΑΠΙΘΑΝΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΛΕΩ ΝΑ ΒΓΩ ΑΠΟ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ!

Στο ραντεβού μια από τα ίδια. Όλα πάνε καλά, καμιά έκπληξη ευτυχώς. Συνήθως οι εκπλήξεις σε τέτοια ραντεβού είναι μόνο αρνητικές. Άρα την γλιτώσαμε για σήμερα.
Το τηλέφωνο χτυπά και ναι!!! Ήρθε η έκπληξη.
Εισιτήρια για τους KAISER CHIEFS για την Παρασκευή το βράδυ!
Η επιθυμία του μικρού πραγματοποιείται.
Έχουμε και λέμε. Το ένα Σάββατο με τον μεγάλο στον Morrissey και το επόμενο με τον μικρό στους Kaiser Chiefs.
Τα τυχερά του πατέρα!
Ωραία κλείνει ο μήνας και ωραία θα αρχίσει ο νέος!
Δυστυχώς χάνεται ο καφές με την Νεφέλη. Αυτό δεν είναι καλό.
Σκέψη δεύτερη που μου έρχεται. «... το να αγαπάς πάρα πολύ είναι ακριβώς η δόση που χρειάζεται και το να ζεις επιζητώντας το αδύνατο όχι μόνο δεν είναι υπερβολή αλλά είναι και το ζητούμενο». Ατάκα κι αυτή από το σημερινό μου ζώδιο.
Πιστεύω!
Πιστεύω ότι το αδύνατο είναι δυνατό!
Πιστεύω ότι είμαι αυτό που είμαι και είμαι καλά με αυτό!
Καλό μήνα, πάντα!