Για άλλη μια φορά κυριαρχούν στη ζωή μας εικόνες και λέξεις που σκοτώνουν. Παιδιά κακοποιημένα, παιδιά που δεν θα είναι ποτέ ξανά παιδιά, παιδιά που τους κατάστρεψαν τη ζωή στην καλύτερη ηλικία. Πάντα ένα «Δεν μπορεί να συμβαίνει...» ή «Αυτοί είναι άρρωστοι, όχι εμείς...» ή « Δεν μπορεί να συμβεί σε μας, στην δική μας κοινωνία...» ακούγεται ψιθυριστά.
ΛΑΘΟΣ! Συμβαίνει δίπλα μας, μέσα μας και έχουμε όλοι τις ευθύνες μας. Από το παράθυρο που κλείνουμε στο παιδί των φαναριών συνεχίζοντας το δρόμο μας σαν να μην υπάρχει, από την φιλική μας οικογένεια που θα έπρεπε να καταγγείλουμε κι όχι να κάνουμε παρέα μαζί τους, από το περιβάλλον «πειθαρχίας» που θέλουμε να εκπαιδεύονται τα παιδιά μας για να μην «ενοχλούν».
Αφιερώστε λίγο από τον πολύτιμο χρόνο σας και περιηγηθείτε στο site της μη κυβερνητικής οργάνωσης SIRE με θέμα την παιδική κακοποίηση στην Ολλανδία. Μην βιαστείτε να πείτε ότι αυτά συμβαίνουν στην Ολλανδία μόνο.
8 σχόλια:
Εγώ το δέχομαι οτι "αυτοί είναι άρρωστοι". Από τι αρρώστησαν; Μήπως από μια κοινωνία που σε διαβρώνει κάθε λεπτό; Μήπως από μια κυρίαρχη αντίληψη που πρεσβεύει το "έτσι είμαι γιατί εγώ πληρώνω και για να είμαι πρέπει να πληρώνω"; Γαμάς τα πάντα και δεν τρέχει τίποτα, αρκεί να έχεις κάτι να καλυφθείς πίσω του. Κι αυτό είναι όντως άρρωστο -αλλά αυτό είναι η κοινωνία που φτιάξαμε και συντηρούμε. Εμείς όχι κάποιοι άλλοι -εξωγήινοι. Αυτό λέω εγώ. Και λέω πως για την κατάσταση των παιδιών είμαστε υπεύθυνοι όλοι μας, εγώ κι εσύ, όπως ακριβώς είναι υπεύθυνοι και οι "δράστες".
Και υποστηρίζω πως, για όλα αυτά, το να είσαι γονιός δεν είναι φυσική δυνατότητα (χύνω, γκαστρώνω-μαι, άρα μπορώ να έχω παιδιά). Το να είσαι γονιός είναι κοινωνικός ρόλος κι αν δεν μπορείς να τον παίξεις σωστά -μην το κάνεις καθόλου
Συνυπογράφω το σχόλιο του MotoBoy.
Ρε ΜBoy? Εμείς τι θα πούμε τώρα? Με κάλυψε γαμώ τι μου!
και εγώ με το motoboy
το site είναι ανατριχιαστικότατο
γιατί να πούμε αυτά συμβαίνουν μόνο στην Ολλανδία? ίσως εκεί καλύτερα (σχήμα του λόγου) και από εδώ (children wait up to 125 days till foster care)...εδώ να δεις πόσο περιμένουν
Όλα αυτά τα αρχίδια που κάνουν κακό σε παιδιά δεν ξέρω τι σκέφτονται. Ελπίζω μόνο το σάιτ που περιλαμβάνεις στο κείμενό σου να φτάσει και σε μερικούς από αυτούς. (Καθώς το έστειλα σε πολύ κόσμο και ελπίζω να το στείλουν και σε άλλους.) Μπας και αλλάξει κάτι. Από κει και πέρα, συμφωνώ με τον Motorcycle Boy συν ότι πρέπει να βοηθάμε όσο μπορούμε. Αν ακούσουμε κάτι, ναι, μας αφορά, και το λέμε σε αρμόδιους. Βλέπουμε κάτι, ναι, αντιδράμε. Και πάει λέγοντας. Τι κρίμα Θεέ μου :(
:(
Τι να πω..;
Μου έχει τύχει περιστατικό σε σταθμό του τρένου, μάνα(;)-τέρας να κάνει το 'σπλάχνο' της μαύρο στο ξύλο.. Κανείς να μην μιλάει.. Εγώ να ωρύομαι, να βρίκω αστυνομικό κοντά κι εκείνος να αντιμετωπίζει το συμβάν με τέτοια ψυχραιμία, σαν κάτι τελείως φυσιολογικό.. Δεν ξέρω πώς κρατήθηκα και δεν έκανα εγώ μαύρη τη 'μάνα' στο ξύλο εκείνη τη μέρα..
Μου ξέσκισε την καρδιά, δεν θα το ξεχάσω ποτέ..
Κρέμασμα οι αυτουργοί, συνεργοί κι εκείνοι που τα βλέπουν και το βουλώνουν..
μπραβο ρε Sigmund.Ειναι καλο καποιος να μας θυμιζει την τρομακτικη πραγματικοτητα που αγνουμε πολλες φορες. η κακοποιηση ανιλικων ειναι παγκοσμιο φαινομενο και τα νουμερα ειναι τρομακτικα. Τελος προσυπογραφω οσα ειπε πιο πανω ο μουβου.
Δημοσίευση σχολίου