Δευτέρα, Οκτωβρίου 16, 2006

A Scanner Darkly

Ποια είναι η πραγματικότητα και πόσα πράγματα, που δεν έχει ποτέ διανοηθεί, μπορεί να γίνει ένας άνθρωπος;

Απαντήσεις με μεταφυσικές διαστάσεις από τον Philip K. Dick. Η ταινία «A Scanner Darkly» βασίζεται σε μια από τις καλύτερες δουλειές του. Έχοντας την εμπειρία της drug culture στην Καλιφόρνια τέλη του’70, ο Philip K. Dick δίνει μια αυτοβιογραφική αφήγηση. Ας μην ξεχνάμε ότι ταινίες όπως το «Blade Runner», «Minority Report» και «Total Recall» έχουν στοιχεία από την δουλειά του. Δουλειά πάντα με μοναδική αίσθηση μαύρου χιούμορ παρά το ψυχρό περιεχόμενο.

Ο σκηνοθέτης της ταινίας Richard Linklater - Dazed and Confused (1993), Before Sunrise (1995), Waking Life (2001), Before Sunset (2004) - καθώς και η καλή πρωτότυπη δουλειά στο animation δίνουν ένα δυνατό αποτέλεσμα. Σίγουρα δεν είναι «εύπεπτη» ταινία, ούτε θα πας εκεί για να περάσεις δυο ώρες απροβλημάτιστα, αν και σε πολλές στιγμές βγάζει αυθόρμητο γέλιο. Σαφώς και δεν της αξίζει ο χαρακτηρισμός «κινούμενα σχέδια» όπως αυτός εννοείται. Η τεχνική rotoscoping που χρησιμοποιεί και πάλι ο Richard Linklater, μετά το Waking Life, μπορεί να ξαφνιάσει τους ανυποψίαστους.

Από την άλλη πλευρά όλοι οι ηθοποιοί - Κιάνου Ριβς, Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ, Γούντι Χάρελσον, Γουινόνα Ράινερ (αγαπημένη έστω και σαν σκίτσο!) -, αν και εμφανίζονται σαν animated ήρωες, μου άρεσαν. Σημαντικό ρόλο παίζει και η προσοχή που δίνεται στις εκφράσεις τους με την απλοποίηση του περιβάλλοντος σκηνικού. Όπως διάβασα, ακόμη, η σχέση του Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ με τα ναρκωτικά κάνει την ταινία αυτοβιογραφική γι’ αυτόν. Έδωσε δε ένα μοναδικό ρεσιτάλ ερμηνείας.

Η ταινία έχει μια νέα προσέγγιση, που συνήθως δεν ρισκάρει το σύστημα να υιοθετήσει και γι’ αυτό την βρήκα ενδιαφέρουσα. Σαφώς και δεν θα γίνει επιτυχία σαν το «Matrix» αλλά ειδικά για όσους αρέσει η δουλειά του Philip K. Dick είναι πολύ καλή και ίσως από τις λίγες που αγγίζουν τον πραγματικό, ζοφερό και σκοτεινό κόσμο του. Θα μπορούσε να είναι πιο δυναμική και να αποτελέσει άλλη μια δυνατή φωνή καταγγελίας ενάντια στην εκμετάλλευση των ναρκωτικών ουσιών από τους κυβερνώντες όλου του κόσμου αλλά όποιος προσέξει θα δει πολλά.

... ... ... ... ... ... ... ...

Το κείμενο αυτό γράφτηκε ακούγοντας το Michael Nyman-The Piano Sings που ανέβασε ο Αθήναιος στο R U Sirius.
Οι εικόνες που τριγύριζαν στο μυαλό μου είναι από το ART-e-STREET της Tamara de Lempicka.

Ευχαριστώ.

11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

mmm...ενδιαφερον φαινεται... θα φροντισω να το δω συντομα...
*πολυ χαιρομαι που οι εικονες μου σου εκαναν συντροφια...τους εδωσες ενα λογο ακομα να υπαρχουν... :)

Epsilon είπε...

Μου αρέσει η ιδέα των animated ηρώων, θα το δω μία εκ των προσεχών ημερών και θα σου αφήσω ξανά σχόλιο!

roidis είπε...

το διάβασα με ενδιαφέρον αλλά δεν έχω άποψη, κινούμενα δεν έχω πάει να δω ποτέ στο σινεμά. είμαι σίγουρος πως και σ'αυτό τον τομέα γίνονται δημιουργικά πράγματα, στα οποία οι γνώσεις μου σταματούν σε μερικά έντυπα περιοδικά του είδους, αλλά και σ'αυτά τα διαβάσματά μου είναι περιορισμένα.

ίσως οι πολλές ασχολίες μου και οι έμφυτες, ας πούμε τάσεις/προτιμήσεις μου δεν μου το επιτρέπουν.

εικαστικά μόνο αν μου αρέσει κάτι καταγράφεται.

ZissisPap είπε...

@ tamara de lempicka
Είναι πράγματι ενδιαφέρουσα ταινία αλλά και διαφορετική. Εσύ ίσως να δεις περισσότερα λόγω αναζήτησης γραμμών, χρωμάτων και σκιών

@ epsilon
Να το δεις και τα ξαναλέμε!

@ roidis
Φίλτατε, όπως γράφω και πάνω, η συγκεκριμένη ταινία αδικείται όταν συγκαταλέγεται στην κατηγορία "κινούμενα σχέδια". Είναι σε δική της κατηγορία ως προς την τεχνική. Μοιάζει σαν να χαρακτηρίζεις με τον όρο "Μίκυ Μάους" κάθε κόμικ με απόπειρα διαφορετικής γραφής. Τώρα για το θέμα της είναι καθαρά τι προτιμάει ο καθένας.

The Motorcycle boy είπε...

Σαν καλά να τα περιγράφεις γιατί, μέχρι τώρα, ο Φίλιπ Ντικ είχε φάει αμέτρητο σκύλεμα στις κινηματογραφικές του μεταφορές. Βέβαια, ακόμα κι έτσι -οι ταινίες παρέμεναν άξιες λόγου. Γουστάρω κιόλας το καρτουνίστικο -μια χαρά μου είχε κάτσει η Σιν Σίτυ (αν και εδώ νομίζω πως γίνεται η ακριβώς ανάποδη διεργασία). Θα πάω να το δω.

sorry_girl είπε...

Κάτσε να ρίξω τε επίπεδο..
Τί κουκλί ο Κιάνου σ΄αυτό το σκίτσο!
Θέλω κι εγώ ένα τέτοιο γιατρέεεεε μου!

ZissisPap είπε...

@ the motorcycle boy
Πιστεύω ότι είναι όντως η καλύτερη δουλειά που βγάζει το χρώμα του Ντικ. Αν και το τέλος θα έπρεπε να είναι πιο σκοτεινό δεν με χάλασε καθόλου. Η τεχνική όντως δεν είναι σαν του Σιν Σίτυ, είναι "άλλο" πράγμα! Για την ιστορία ο γιος μου ενθουσιάστηκε!

@ sorry_girl
Δεν ρίχνεις καθόλου το επίπεδο...
Πάρε εσύ τον Κιάνου και κρατάω εγώ την Γουινόνα :-)

numb είπε...

Θα το δω γιατί μου άρεσαν οι προηγούμενες δουλειές του σκηνοθέτη. Ειδικά το Waking Life με είχε αφήσει άφωνο, παρ'ολη τη φιλοσοφική λογοδιάροια

homelessMontresor είπε...

Ακούγεται πραγματικά ενδιαφέρον! Θα βρώ κανένα υποψήφιο θύμα για να πάμε να τη δούμε!

Erwtas Stomaxhs είπε...

euxaristoume gia thn protash file!

ZissisPap είπε...

@ numb2006
Το "Waking Life" όντως πολύ καλό!

@ homelessMontresor
Πρέπει να του αρέσουν τα "διαφορετικά" πράγματα, αλλιώς θα τα ακούσεις!

@ o erwtas pernaei ap' to stomaxi
Παρακαλούμε φίλε!
Τα πίναμε και σε σκεφτόμασταν χτες το βράδυ.